سریال Requiem

**حرف‌های کلیشه‌ای و بی‌محتوا** حتی اگر بگوییم که اینطور نیست، همه ما مجذوب امکان وجود بعد دیگری هستیم. راز زندگی جذاب است. همه ما در جستجوی پاسخ‌هایی به سوالات بزرگ ناشناخته هستیم. این یک جستجوی انسانی است؛ چرا اینجا هستیم؟ کجاییم؟ ما همیشه در تلاشیم تا چیزها را توضیح دهیم و منطقی کنیم – این یک غریزه انسانی است. علم ما را به نقطه‌ای معین می‌رساند...

**حرف‌های کلیشه‌ای و بی‌محتوا** حتی اگر بگوییم که اینطور نیست، همه ما مجذوب امکان وجود بعد دیگری هستیم. راز زندگی جذاب است. همه ما در جستجوی پاسخ‌هایی به سوالات بزرگ ناشناخته هستیم. این یک جستجوی انسانی است؛ چرا اینجا هستیم؟ کجاییم؟ ما همیشه در تلاشیم تا چیزها را توضیح دهیم و منطقی کنیم – این یک غریزه انسانی است. علم ما را به نقطه‌ای معین می‌رساند و از این بابت آسوده‌خاطر هستیم. اما سپس چیزی دیگر از بطری بیرون می‌جهد که نمی‌توانیم آن را توضیح دهیم. در _Requiem_، متیلدا در جستجوی هویت خود است. اما در سطحی وسیع‌تر، این داستان درباره این است که چگونه همه ما در حال جستجوی جایگاه خود در جهان هستیم. متیلدا گری (لیدیا ویلسون) یک ویولونیست بااستعداد است که زندگی‌اش به طرز چشمگیری پس از خودکشی ناگهانی مادرش، جانیس (جوانا اسکنلان) دچار تغییر می‌شود. در حین بررسی possessions جانیس، متیلدا برش‌هایی از روزنامه را پیدا می‌کند که درباره ناپدید شدن یک دختر جوان از یک روستای کوچک ولزی ۲۳ سال پیش گزارش داده‌اند. با کمک بهترین دوستش، هال فاین (جوئل فری)، متیلدا به ولز سفر می‌کند تا بفهمد چرا مادرش به این پرونده این‌قدر علاقه‌مند بوده و آنچه که پیدا می‌کند باعث می‌شود تا همه چیزهایی را که فکر می‌کرد می‌داند زیر سوال ببرد. _Requiem_ یک نمایش خیلی خوب نیست. داستان کاملاً تقلیدی است و نویسنده، کریس مرکسا، به طرز فراوانی از همه چیز از _چرخش پیچیده_ هنری جیمز (۱۸۹۸) تا _مسابقه با شیطان_ جک استاررت (۱۹۷۵) و _جادوگر_ رابرت اگرز (۲۰۱۵) دزدی کرده است. متیلدا حتی قادر نیست اندکی همدلی ایجاد کند. او بسیار ناخوشایند است و خودآگاهی کمی از خود نشان می‌دهد در حالی که به یک کودک و یک زن به‌وضوح ناپایدار ذهنی آزار می‌رساند. و سپس دلیل وجودی تنش – "ترس" همه چیز. کارگردان، مهالیا بولو، به شدت از مکتب مدرن فیلمسازی ترسناک پیروی می‌کند؛ ترکیبی از کار دوربین با فوکوس کم عمق، سایه‌های با کنتراست بالا و صداهای غیرطبیعی، و در انتها با یک چاشنی از ترس‌های غیرمحتمل. همچنین تارا فیتزجرالد، که نقش یک عتیقه‌فروش و شخصیت عجیب سیلویا والش را بازی می‌کند، به نظر می‌رسد که فراموش کرده چگونه بازی کند. بیست دقیقه آخر قسمت پایانی نسبتاً خوب و واقعاً ترسناک است، اما تا آن زمان خیلی دیر شده است.