انیمه Sonny Boy

من نمی‌خواهم وانمود کنم که معنای مورد نظر نویسنده را در این نمایش درک کرده‌ام. "سانی بوی" داستان گروهی از دانش‌آموزان است که در یک جهان موازی گم می‌شوند، جهانی که مانند دنیای ما عمل نمی‌کند. زمان در اینجا نامنظم است، قوانین همیشه اعمال نمی‌شوند و گربه‌ها بیشتر شبیه جف بزوس هستند. شخصیت‌ها ترکیبی از جالب و کسل‌کننده هستند؛ شخصیت‌های جالبی مثل نوزومی داریم و شخصیت‌های...

من نمی‌خواهم وانمود کنم که معنای مورد نظر نویسنده را در این نمایش درک کرده‌ام. "سانی بوی" داستان گروهی از دانش‌آموزان است که در یک جهان موازی گم می‌شوند، جهانی که مانند دنیای ما عمل نمی‌کند. زمان در اینجا نامنظم است، قوانین همیشه اعمال نمی‌شوند و گربه‌ها بیشتر شبیه جف بزوس هستند. شخصیت‌ها ترکیبی از جالب و کسل‌کننده هستند؛ شخصیت‌های جالبی مثل نوزومی داریم و شخصیت‌های کسل‌کننده‌ای مثل ناگارا. چیزی که بیشتر از همه مرا آزار داد این بود که زمان در این جهان به گونه‌ای عمل نمی‌کند که انتظار می‌رود. در برخی موارد، هزاران سال می‌گذرد و رفتار شخصیت‌ها همچنان ثابت می‌ماند، گویی از تجربیات گذشته خود تغییری نکرده‌اند. داستان بسیار نامنظم است؛ در یک قسمت، حدود ۱۲ دقیقه درباره میمون‌های نامرئی که بیسبال بازی می‌کنند صحبت می‌شود و پس از آن، هیچ‌گاه دوباره به میمون‌ها اشاره نمی‌شود. نبرد بین نسخه‌های مختلف یک شخص، مردم را تقسیم کرده و آنها قرن‌ها با یکدیگر می‌جنگند. یک نسخه، نسخه دیگر را می‌کشد و سپس هیچ‌گاه به این موضوع اشاره نمی‌شود و شخصیت‌های ما گویی هیچ‌گاه اتفاقی نیفتاده است. انیمیشن گاهی اوقات تمیز و گاهی غیرواقعی، ناهنجار و ارزان به نظر می‌رسد. صدا در بیشتر قسمت‌ها خوب است، هیچ آهنگ مقدمه‌ای وجود ندارد و آهنگ پایانی قابل قبول است. شخصیت‌ها قدرت‌هایی دارند، اما این قدرت‌ها تمرکز اصلی نمایش نیستند. این موضوع ایجاد تعارض بین شخصیت‌ها می‌کند که خوب است، اما وقتی این تعارض حل نشود و به جای پایان دادن به ایده، پس از ۷ قسمت کنار گذاشته شود، بسیار آزاردهنده می‌شود. نمی‌دانم چه احساسی نسبت به این نمایش دارم، از یک طرف هیچ چیز مشابهی مانند این را ندیده‌ام و از طرف دیگر هیچ چیزی را درک نکردم، خوابم می‌برد و از عدم جهت‌گیری و هدف ناامید شدم. فقط در صورتی که به دنبال چیزی بسیار منحصر به فرد هستید، این نمایش را توصیه می‌کنم.