سریال کره ای A Model Family

این درام واقعاً یک معضل بزرگ بود و نمی‌دانم از کجا شروع کنم. خلاصه داستان کمی گمراه‌کننده بود و با آنچه که مشاهده کردیم تفاوت داشت. خانواده در واقع خیلی درگیر نبودند و این سفر بیشتر به‌دست پدر پیش می‌رفت. از همان ابتدا با یک خانواده آسیب‌دیده و غیرقابل ترمیم آشنا می‌شویم، اما برخلاف آنچه در خلاصه داستان آمده، آنها «با هم متحد نمی‌شوند»، بلکه...

این درام واقعاً یک معضل بزرگ بود و نمی‌دانم از کجا شروع کنم. خلاصه داستان کمی گمراه‌کننده بود و با آنچه که مشاهده کردیم تفاوت داشت. خانواده در واقع خیلی درگیر نبودند و این سفر بیشتر به‌دست پدر پیش می‌رفت. از همان ابتدا با یک خانواده آسیب‌دیده و غیرقابل ترمیم آشنا می‌شویم، اما برخلاف آنچه در خلاصه داستان آمده، آنها «با هم متحد نمی‌شوند»، بلکه فقط در این موقعیت سخت یکدیگر را تحمل می‌کنند. نکات زیادی برای اشاره به داستان وجود داشت، اما همه چیز به یکی از ضعیف‌ترین تلاش‌های نوشتاری منتهی می‌شد. این نوع نگارش ممکن بود برای یک فیلم اکشن متوسط که پر از صحنه‌های اکشن است، مناسب باشد، اما برای یک درام ۱۰ قسمتی نه. این درام شانس داشت که با قسمت چهارم به مسیر درست برگردد، اما آنها دوباره به همان شیوه ادامه دادند و در قسمت هفتم که پدر را معرفی کردند، این روند تقویت شد. همچنین در دو قسمت آخر تلاش کردند تا با وارد کردن داستان‌های پس‌زمینه زیاد، اوج داستان را احساسی کنند. آنها درجه سنی +18 را به این دلیل اضافه کردند که بتوانند در هر صحنه سیگار روشن کنند، به‌ویژه شخصیت کانگ جو هیون که در هر صحنه‌ای سیگار روشن می‌کرد. کمبود خلاقیت آنها کاملاً مشهود بود. ناامیدکننده‌ترین چیز در تمام این درام این بود که دونگ ها هرگز اجازه نداد که کمی آرامش پیدا کند. او هرگز اعصابش را از دست نداد یا در تمام مدت فریاد نزد، با وجود اینکه دنیا در هر سمتش در حال فروپاشی بود، به جز یک بار که آن هم مربوط به دانش‌آموزانش بود که کاملاً بی‌ربط بود. قسمت آخر عمدتاً یک جمع‌بندی بسیار سریع بود و هیچ فضایی برای صحبت یا انجام کار دیگری وجود نداشت؛ آنها در حال پاکسازی بازیگران بودند که در دنباله شامل نخواهند شد. با همه این‌ها، نتفلیکس جسارت داشت که برای ادامه داستان کنجکاوی ایجاد کند!