فیلم The Amateur 2025

فیلم «آماتور» از نظر باورپذیری و اصالت چندان قوی نیست، اما بدون شک برای من تجربه‌ای رضایت‌بخش در سینما بود. مدتی است که رامى مالک را در هیچ فیلمی ندیده‌ام؛ آخرین بار در «اوپنهایمر» که بیش از یک سال پیش بود. این فیلم برای من یک بازگشت قوی به دنیای مالک است. مالک قلب تپنده این فیلم است، همان‌طور که انتظار می‌رفت. هرچند که به نظر...

فیلم «آماتور» از نظر باورپذیری و اصالت چندان قوی نیست، اما بدون شک برای من تجربه‌ای رضایت‌بخش در سینما بود. مدتی است که رامى مالک را در هیچ فیلمی ندیده‌ام؛ آخرین بار در «اوپنهایمر» که بیش از یک سال پیش بود. این فیلم برای من یک بازگشت قوی به دنیای مالک است. مالک قلب تپنده این فیلم است، همان‌طور که انتظار می‌رفت. هرچند که به نظر می‌رسد روایت فیلم به‌طور کلی چندان قابل باور نیست، اما مالک به‌عنوان شخصیت اصلی کاملاً متقاعدکننده عمل کرده است. در دیگر نقش‌ها، لورنس فیشبرن و مایکل استولبارگ نیز خوب ظاهر شده‌اند. من از ابتدا تا انتهای فیلم کاملاً درگیر بودم، بنابراین نمی‌توانم شکایتی داشته باشم. به‌نظر من، این فیلم به‌طور ساده و خالصانه به‌خوبی ساخته شده است. بعد از فیلم بسیار خوب «یک زندگی» و حالا این فیلم، جیمز هاوز به کارگردانی جالب توجه تبدیل شده است. اما «آماتور» در نهایت یک ناامیدی ملایم است، به‌ویژه با توجه به انتظارات واقعی که از استعدادهای حاضر در فیلم وجود داشت، چه بازیگران و چه تیم تولید. با وجود بازی متعهد رامى مالک، اقتباس جیمز هاوز نتوانسته از یک روایت فرمولی، ترسو و احساسی سطحی فرار کند - سادگی و عدم شگفتی آن، بزرگ‌ترین نقاط ضعف فیلم هستند. هرچند گه‌گاه نشانه‌هایی از بار عاطفی وجود دارد، اما فیلمنامه به‌ندرت به سرزمین‌های پیچیده‌تر یا چالش‌برانگیزتر تماتیک می‌پردازد و این منجر به تجربه‌ای می‌شود که ممکن است در ساده‌ترین حالت سرگرم‌کننده باشد. برای یک تریلر جاسوسی با آرمان‌های درون‌نگر، بزرگ‌ترین خطای آن، قانع شدن به سطحی بودن است. نمره: C+ شخصیت «هلر» (رامی مالک) نوعی «جک رایان» باهوش است که در دفتری پنج طبقه زیر نور خورشید نشسته و مشغول جمع‌آوری اطلاعات و رمزگشایی برای سیا است. او به مجموعه‌ای از پرونده‌ها از یک منبع ناشناس در اینترنت مشکوک می‌شود و قبل از اینکه فرصتی برای تحقیق پیدا کند، خبر می‌رسد که همسرش قربانی یک حمله تروریستی در لندن شده و حالا او به شدت عصبانی است. با استفاده از اطلاعاتی که به‌تازگی به‌دست آورده، خود را برای یک مأموریت عملیاتی آماده می‌کند تا انتقامی بگیرد. اما مشکل این است که «هلر» یک قاتل ذاتی نیست و با وجود تلاش‌های «هندرسون» (لورنس فیشبرن) به‌عنوان مربی‌اش، او به‌عنوان یک عامل مؤثر برای کشتن کسی در نظر گرفته نمی‌شود. آنچه که اکنون می‌بینیم این است که راه‌های زیادی برای رسیدن به هدف وجود دارد و گاهی اوقات مغز می‌تواند بر نیروی جسمی غلبه کند اگر با بمب‌های انفجاری و نوار چسب و حتی یک موشک سرکش همراه باشد. شاید مشکل این فیلم این است که ما قبلاً همه این‌ها را دیده‌ایم - و به‌طرز جذاب‌تری نیز. مالک به اندازه کافی خوب عمل می‌کند، اما بقیه بازیگران واقعاً ناامیدکننده‌اند و صحنه‌های اکشن به‌ندرت و با فاصله ظاهر می‌شوند، تا اینکه پایان فیلم به‌طرز ناامیدکننده‌ای به‌سرعت به پایان می‌رسد. جیمز هاوز فیلمی با جلوه‌های بصری زیبا و پر از وسایل و تجهیزات به نمایش گذاشته است و داستان هم به شما یادآوری می‌کند که جامعه چقدر به نظارت و کنترل شبیه شده است، با دوربین‌هایی که در همه جا وجود دارند و تصویر شما را از سایه‌تان بر روی درب سطل زباله‌ای پر از آب دستکاری می‌کنند - اما پس از مدتی همه این‌ها کمی تکراری می‌شود و داستان به پیش‌بینی‌پذیری غیرقابل باور می‌رسد. فیلم لحظاتی دارد، اما متأسفانه همین لحظات نیز به یاد ماندنی نیستند و این فیلم به زودی از یادها خواهد رفت. نمی‌خواهم در کلماتم ابهام ایجاد کنم، تنها راهی که می‌توانم «آماتور» را توصیف کنم، این است که به طرز دردناکی کشدار و در نهایت، بسیار خسته‌کننده است. چیزهای زیادی وجود داشت که می‌توانستند با این فیلم اکشن تریلر انجام دهند. متأسفانه، پیش‌درآمد طولانی و نحوه‌ی ترسوی آن، منجر به تجربه‌ای ضدکلیمی می‌شود، جایی که پاداش در زمینه هیجان و عمل واقعی هرگز واقعاً به وقوع نمی‌پیوندد. این به هیچ وجه تقصیر بازیگران نیست. بازیگر اصلی، رامی مالک، مانند همیشه توانمند و متقاعدکننده است. مشکل، به‌نظر این منتقد، دوباره به یک فیلمنامه ضعیف برمی‌گردد که نیاز به بازنویسی کامل داشت. به‌طور کلی، مفاهیم قوی هستند اما اجرای آن کسل‌کننده، کشدار و به‌طرز غیرقابل قبولی ترسو است. توصیه نمی‌شود.