فیلم Journey to Italy 1954

به نظر می‌رسد که این فیلم باید بسیار بهتر از آنچه که هست، می‌بود. اینگرید برگمن، جورج سندرز و ناپل - همه تحت نظارت کارآمد روبرتو روسلینی. متأسفانه، آنچه که در نهایت به دست می‌آوریم داستانی با روایتی زیبا، اما بیش از حد ملودراماتیک از یک زوج است که متوجه می‌شوند زندگی زناشویی‌شان به پایان رسیده است. وقتی که برای فروش یک ویلا که سندرز...

به نظر می‌رسد که این فیلم باید بسیار بهتر از آنچه که هست، می‌بود. اینگرید برگمن، جورج سندرز و ناپل - همه تحت نظارت کارآمد روبرتو روسلینی. متأسفانه، آنچه که در نهایت به دست می‌آوریم داستانی با روایتی زیبا، اما بیش از حد ملودراماتیک از یک زوج است که متوجه می‌شوند زندگی زناشویی‌شان به پایان رسیده است. وقتی که برای فروش یک ویلا که سندرز به ارث برده به ناپل می‌روند، در طول سفر و پس از رسیدن به آنجا متوجه می‌شوند که دیگر یکدیگر را نمی‌شناسند. هر چیزی که در ابتدای هشت سال زندگی مشترکشان در میانشان وجود داشت، به مرور زمان از بین رفته و تنها پوسته‌ای از رابطه و ظاهری از محبت برایشان باقی مانده است، در حالی که هر دو واقعاً به دنبال آزادی هستند، نه تنها از یکدیگر، بلکه از زندگی تکراری و آزموده‌شده‌شان. به نظر من، بازی برگمن بسیار سرد و دور از دسترس بود - نه به شکلی که به شخصیت او لطمه بزند، بلکه بیشتر به شکل یک زن یخ‌زده و پرهزینه. سندرز نیز همانند همیشه است: او دارای جذابیت و سبک است، اما باز هم، به نظر نمی‌رسد که قلبش در این کار باشد - در هیچ سطحی. برخی از عکاسی‌های فوق‌العاده از طبیعت ناپل و چند صحنه جالب که در اطراف پمپی گرفته شده‌اند، کمی به فیلم اضافه می‌کند، اما در نهایت، همه چیز برای من کمی خالی به نظر می‌رسید.