فیلم Enemy at the Gates 2001

**جنگ موش‌ها در استالینگراد ویران‌شده در دوران جنگ جهانی دوم** فیلم "دشمن در دروازه‌ها" که در سال 2001 منتشر و به کارگردانی ژان-ژاک آنو ساخته شده است، در چهار ماه پایانی سال 1942 و در جریان نبرد سرنوشت‌ساز استالینگراد اتفاق می‌افتد. نیروهای روسی به‌صورت انبوه با قطار به شهر منتقل می‌شوند در حالی که آلمانی‌ها به شهر حمله و آن را بمباران می‌کنند. پس از آرام...

**جنگ موش‌ها در استالینگراد ویران‌شده در دوران جنگ جهانی دوم** فیلم "دشمن در دروازه‌ها" که در سال 2001 منتشر و به کارگردانی ژان-ژاک آنو ساخته شده است، در چهار ماه پایانی سال 1942 و در جریان نبرد سرنوشت‌ساز استالینگراد اتفاق می‌افتد. نیروهای روسی به‌صورت انبوه با قطار به شهر منتقل می‌شوند در حالی که آلمانی‌ها به شهر حمله و آن را بمباران می‌کنند. پس از آرام شدن اوضاع، نبرد به یک رقابت شخصی در تیراندازی تبدیل می‌شود. یک سرباز جوان روس به نام واسیلی (با بازی جود لاو) به خاطر مهارت‌های تیراندازی‌اش مشهور می‌شود و به عنوان قهرمان ملی ترفیع می‌یابد تا به تقویت روحیه روس‌ها کمک کند. پس از قتل‌های متعدد افسران آلمانی، سرهنگ کونیگ (با بازی اد هریس)، بهترین تیرانداز آلمانی، برای پیدا کردن و حذف واسیلی منصوب می‌شود. اکثر فیلم‌های جنگ جهانی دوم در جبهه غربی اتفاق می‌افتند، در حالی که "دشمن" یکی از تنها دو فیلم اصلی است که به جبهه شرقی پرداخته است، دیگری فیلم "صلیب آهن" (1977) ساخته سم پکینپا است. سه نکته بعد از دیدن "دشمن در دروازه‌ها" سال‌ها در ذهنم باقی مانده است: (1) صحنه ابتدایی که نیروهای روسی با قایق از ولگا عبور می‌کنند تا به نبرد بپیوندند، بسیار دلخراش است و شباهتی به صحنه‌ی افتتاحیه‌ی روز D در فیلم "نجات سرباز رایان" (1998) دارد، اما متفاوت است. "دشمن" ارزش دیدن را به خاطر این صحنه دارد. (2) دکورهای ویران‌شده‌ی شهر با اجساد پراکنده در همه‌جا تأثیر عمیقی بر من گذاشتند و همچنین جنگ‌های موش‌وار در میان آوارها. (3) ممکن است این عجیب به نظر برسد، اما همیشه صحنه‌ی عاشقانه‌ی پنهانی که سربازان در آوارها در حال خواب بودند را به یاد می‌آورم. نمی‌دانم چرا این صحنه تأثیر گذاشت، شاید چون به نظر بسیار واقعی می‌رسید: مردان و زنان حتی در بدترین شرایط نیز به یکدیگر جذب می‌شوند و عشق می‌ورزند. فیلم بر اساس کتاب "جنگ موش‌ها" نوشته دیوید ال. رابینز ساخته شده و عمداً تصاویری از موش‌های انسانی را که در میان ویرانه‌ها در حال حرکت هستند، به تصویر می‌کشد. بازیگران همچنین شامل جوزف فاینس به عنوان افسر سیاسی است که واسیلی را از طریق جزوه‌ها و مقالاتش به قهرمان ملی تبدیل می‌کند، در حالی که ریچل وایس نقش علاقه‌ی عاشقانه بین آن دو را ایفا می‌کند. ران پرلمن نیز در نقشی محدود به عنوان هم‌رزمی تیرانداز واسیلی حضور دارد. همان‌طور که در هر فیلمی که بر اساس وقایع تاریخی ساخته می‌شود، منتقدانی وجود دارند که به جزئیات آن انتقاد می‌کنند (مثلاً "زیپ شلوارها درست نیست، کفر است!!")، اما "دشمن" کلیت داستان را به درستی منتقل می‌کند و علاوه بر این، بیننده را ترغیب به تحقیق درباره‌ی نبرد واقعی استالینگراد می‌کند. چه چیزی بیشتر از این می‌خواهید؟ واقعیت این است که واسیلی 260 کشتار تأییدشده‌ از نیروهای نازی داشت و نقش کلیدی در انگیزه‌بخشی به روس‌ها برای پیروزی در نبرد استالینگراد، بزرگ‌ترین و خونین‌ترین نبرد در تاریخ جنگ‌ها (با حدود 2 میلیون کشته، مجروح یا اسیر) ایفا کرد. فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که مبارزان روسی لزوماً سربازان حرفه‌ای نبودند؛ بسیاری از آن‌ها دهقان، کارگر، معلم، پستچی، کشاورز و غیره بودند. آن‌ها می‌دانستند که ممکن است فردا بمیرند، بنابراین در حالی که می‌توانستند، جشن می‌گرفتند و عشق می‌ورزیدند. استالینگراد یکی از نقاط عطف اصلی جنگ جهانی دوم بود؛ از آن زمان به بعد، اوضاع برای آلمان به‌سرعت رو به وخامت گذاشت. کلام نهایی: "دشمن در دروازه‌ها" به جنبه‌ی مهمی از جنگ جهانی دوم، یعنی جبهه شرقی، می‌پردازد. این فیلم صحنه‌های به یادماندنی زیادی دارد، به ویژه عبور ابتدایی از ولگا و همچنین یک صحنه‌ی هوشمندانه شامل تکه بزرگ شیشه‌ی منعکس‌کننده. مدت زمان فیلم 2 ساعت و 11 دقیقه است و به‌طور کامل در آلمان (براندنبورگ و باواریا) فیلم‌برداری شده است. نمره: B+