فیلم Jules and Jim 1962

ژان مورو در این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای نقش "کاترین" را ایفا می‌کند، زن نسبتاً خودخواه و غیرقابل پیش‌بینی که دو مرد - "جولیوس/ژول" (اسکار ورنر) و "جیم" (آنتوان سر) - را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او گاهی با یکی از آن‌ها ازدواج کرده، اما به هر دو علاقه‌مند است - یا شاید به هیچ‌یک، یا حتی به خود نیز علاقه‌ای ندارد. تروفو به‌خوبی این...

ژان مورو در این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای نقش "کاترین" را ایفا می‌کند، زن نسبتاً خودخواه و غیرقابل پیش‌بینی که دو مرد - "جولیوس/ژول" (اسکار ورنر) و "جیم" (آنتوان سر) - را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او گاهی با یکی از آن‌ها ازدواج کرده، اما به هر دو علاقه‌مند است - یا شاید به هیچ‌یک، یا حتی به خود نیز علاقه‌ای ندارد. تروفو به‌خوبی این سه شخصیت را به تصویر می‌کشد. ریتم فیلم به‌طور مکرر تغییر می‌کند - گاهی شلوغ و گاهی آرام؛ دیالوگ‌ها کم‌حجم هستند - به‌ویژه از سوی "جیم"، و سبک فیلم به‌طرز بی‌دردسری تکامل می‌یابد و روایت آن که از قبل از جنگ جهانی اول آغاز می‌شود، مدت‌ها پس از آن ادامه می‌یابد. عکاسی فیلم غالباً صمیمی و تأثیرگذار است و ما را دعوت می‌کند تا این افراد معیوب را در حال پیری که به‌دنبال راه‌حل‌هایی برای مشکلاتشان هستند، دنبال کنیم - چه کسی دختر را می‌گیرد؛ دختر چه کسی را می‌خواهد؛ دختر چه می‌خواهد؟ مانند همیشه با این کارگردان، حس شوخ‌طبعی و جذابیت وجود دارد - و اگر فرصتی دست داد، سعی کنید آن را روی پرده بزرگ ببینید تا در جزئیات این تولید باکیفیت غرق شوید. فیلم در بخش سوم کمی افت می‌کند و باید بگویم که من از شخصیت‌های آن چندان خوشم نیامد - اما در کل نگاهی سرگرم‌کننده به زندگی است زمانی که هنجارها معتبر نیستند - و تماشای آن ارزشمند است.