فیلم Sorry Angel 2018

داستان کمی طولانی است و شخصیت‌پردازی‌ها عمق کافی ندارند، اما هنوز هم داستان جالبی است که می‌توان از آن پیروی کرد. پیر دلادونشامپ در نقش "ژاک" یک نویسنده (کمی) مسن‌تر پاریسی است که در یک سینما با "آرتور" جوان (وینسنت لاکاست) از منطقه برتانی آشنا می‌شود. در ابتدا هیچ‌کدام به دنبال چیزی فراتر از یک رابطه کوتاه‌مدت نیستند، اما به زودی چیزهایی در میانشان جرقه...

داستان کمی طولانی است و شخصیت‌پردازی‌ها عمق کافی ندارند، اما هنوز هم داستان جالبی است که می‌توان از آن پیروی کرد. پیر دلادونشامپ در نقش "ژاک" یک نویسنده (کمی) مسن‌تر پاریسی است که در یک سینما با "آرتور" جوان (وینسنت لاکاست) از منطقه برتانی آشنا می‌شود. در ابتدا هیچ‌کدام به دنبال چیزی فراتر از یک رابطه کوتاه‌مدت نیستند، اما به زودی چیزهایی در میانشان جرقه می‌زند و این زوج شروع به آزمایش و شناخت یکدیگر می‌کنند. مشخص می‌شود که "ژاک" هر روز در کنار پسر کوچک خود "لولوی" زندگی می‌کند و او فردی بیمار است - همه اینها بر تمرکز فیلم بر اولویت‌ها و خواسته‌های جسمی و عاطفی آنها تأکید دارد. داستان در اوایل دهه 1990 رخ می‌دهد و وضعیت پزشکی به وضوح مشخص است - روند رو به زوال نویسنده قابل مشاهده است، اما کارگردان کریستوف آنوره اجازه نمی‌دهد این موضوع بر جذابیت داستان سایه بیفکند. دنیس پودالی‌دس و پسر جوان تریستان فارژ از عوامل حواس‌پرتی قوی‌ای هستند که به پیشرفت رابطه و پیامدهای آن عمق می‌بخشند. نویسندگی نیز اجازه نمی‌دهد که ما در احساسات غرق شویم؛ این داستان جنسی و تحریک‌آمیز، خنده‌دار و گاهی اوقات کمی بی‌پروا است - که به اثر غنای بیشتری می‌دهد. من می‌توانستم کمی بیشتر از زمان‌های یک‌به‌یک بین شخصیت‌های اصلی بهره‌مند شوم. هنوز هم با سرعت یا قابل‌باور بودن رابطه‌شان کمی راحت نیستم - اما این فیلم فراتر از یک درام عاشقانه استاندارد همجنسگرا است و پیشنهاد می‌کنم به تماشای آن ادامه دهید.