فیلم Disobedience 2017

فیلم _Disobedience_ ممکن است توجه اسکار را جلب کند. داستانی غم‌انگیز درباره‌ی زنان لزبین یهودی دارد که به نظر می‌رسد شانس بالایی برای جلب نظر داوران داشته باشد. این فیلم در واقع کار خوبی است و در صحنه‌های جنسی به خوبی عمل کرده و آنها را بیش از حد به نمایش نمی‌گذارد. با این حال، کاش فیلم‌های بیشتری با موضوعات LGBTQ وجود داشت که در...

فیلم _Disobedience_ ممکن است توجه اسکار را جلب کند. داستانی غم‌انگیز درباره‌ی زنان لزبین یهودی دارد که به نظر می‌رسد شانس بالایی برای جلب نظر داوران داشته باشد. این فیلم در واقع کار خوبی است و در صحنه‌های جنسی به خوبی عمل کرده و آنها را بیش از حد به نمایش نمی‌گذارد. با این حال، کاش فیلم‌های بیشتری با موضوعات LGBTQ وجود داشت که در میانه‌ی طیف قرار داشته باشند. به نظر می‌رسد ۹۹ درصد مواقع یا با کمدی‌های بی‌محتوا با بودجه‌های ناچیز روبرو هستیم، یا با درام‌های هنری و بسیار جدی که غالباً ناراحت‌کننده‌اند. باید بگویم که از هر دو نوع فیلم سپاسگزارم، اما کاش فیلمی مثل _Die Hard_ وجود داشت که در آن بروس ویلیس همجنس‌گرا باشد. این داستان عاشقانه خوب روایت شده و در پس‌زمینه‌ای از اصول دینی قرار دارد. نکته مهم این است که بر اساس قوانین یهود، ممنوعیتی برای همجنس‌گرایی به عنوان یک حالت وجود ندارد، بلکه فقط عمل همجنس‌گرایی ممنوع است. این فیلم به بررسی مشکلاتی می‌پردازد که در نتیجه‌ی تلاقی اعتقادات عمیق روحانی با آزادی‌های شخصی به وجود می‌آید و داستانی از یک عشق ممنوع را به تصویر می‌کشد که فرصتی دوباره به دست می‌آورد. فیلم، که بر اساس رمان نائومی آلدمن ساخته شده و توسط سباستیán للیو کارگردانی شده است، در مورد یک رابطه لزبین در جامعه‌ی یهودی مدرن و ارتدوکس لندن است. در این فیلم، با چالش‌های شخصی و اجتماعی شخصیت‌ها در مواجهه با قوانین سخت‌گیرانه دینی روبرو هستیم. نمایشی عمیق و محترمانه از جامعه‌ی یهودی، به تصویر کشیده شده است، و حتی اگر انتقاداتی به سخت‌گیری‌های مذهبی باشد، فیلم به جزئیات لطیف و انسانی شخصیت‌ها نیز توجه می‌کند. در کل، _Disobedience_ یک فیلم تأمل‌برانگیز و احساسی است که به خوبی تضاد بین ایمان و میل جنسی را مورد بررسی قرار می‌دهد. این فیلم با وجود کندی ریتم و عدم وجود صحنه‌های پرهیجان، در بهترین حالت خود سینمایی تفکر برانگیز و چالش‌برانگیز ارائه می‌دهد.