انیمیشن Incredibles 2 2018

دنباله‌ای خوب. «شگفت‌انگیزان ۲» فاصله چندانی از فیلم قبلی ندارد که همیشه برای یک دنباله یک نکته مثبت بزرگ است. این قسمت به‌طور حتم خنده‌دارتر از دو فیلم است و لحظات بسیار سرگرم‌کننده‌ای دارد؛ به‌ویژه با جک-جک. از نظر داستانی، شخصیت‌های منفی بهتر هستند، هرچند متأسفانه به مسیر واضحی می‌روند. همچنین احساس کردم که چند مشکل در سرعت پیشرفت داستان وجود دارد؛ داستان به آرامی پیش می‌رود....

دنباله‌ای خوب. «شگفت‌انگیزان ۲» فاصله چندانی از فیلم قبلی ندارد که همیشه برای یک دنباله یک نکته مثبت بزرگ است. این قسمت به‌طور حتم خنده‌دارتر از دو فیلم است و لحظات بسیار سرگرم‌کننده‌ای دارد؛ به‌ویژه با جک-جک. از نظر داستانی، شخصیت‌های منفی بهتر هستند، هرچند متأسفانه به مسیر واضحی می‌روند. همچنین احساس کردم که چند مشکل در سرعت پیشرفت داستان وجود دارد؛ داستان به آرامی پیش می‌رود. انیمیشن بسیار خوب است و بازیگران صدا نیز عالی هستند. در مورد بازیگران، همه شخصیت‌های اصلی به جز اسپنسر فاکس (داش) بازگشته‌اند - که به راستي غیبت او را متوجه نشدم. همه به‌خوبی در این فیلم ظاهر شده‌اند و اضافه شدن ویستون (باب اودن‌کرک) و اوولین (کاترین کینر) نیز مورد استقبال قرار گرفته است. همچنین نقش کوچک ولی خوبی برای جاناتان بنکس (دیکر) همکار باب اودن‌کرک در «بهتر با ساول تماس بگیرید» وجود دارد. این فیلم در برخی جنبه‌ها بهتر از «شگفت‌انگیزان» عمل می‌کند، اما در دیگر جنبه‌ها کمتر. با این حال، این دنباله دیزنی به شدت قابل احترام است. نمی‌تواند با فیلم اصلی «شگفت‌انگیزان» رقابت کند، و واقعاً مستقیم به موضوع می‌پردازد، اما «شگفت‌انگیزان ۲» هنوز هم زمان خوبی را برای تماشا فراهم می‌کند. امتیاز نهایی: ★★★ - من آن را دوست داشتم. شخصاً توصیه می‌کنم یک بار آن را تماشا کنید. خب، من واقعاً فیلم اول را ندیده‌ام و حتی در مورد آن هم چیزی نشنیده‌ام، و این با وجود حضور سام جکسون است. و من برای برخی فیلم‌های بد هم به خاطر او نشسته‌ام. بنابراین در چند لحظه کمی گیج شدم، به‌ویژه در ابتدای فیلم. با این حال، این لحظات به‌قدری نادر بود که مانند من، می‌توانید بدون پیش‌زمینه قبلی وارد شوید و این موضوع واقعاً نگران‌کننده نیست. اینجا چیزهای زیادی برای تحسین وجود دارد، اما آنچه بیشتر مرا تحت تأثیر قرار داد، این بود که چگونه یک فیلم کارتونی می‌تواند یک اثر هنری از دوران خود باشد. این فیلم واقعاً با آن دوران همخوانی داشت؛ از چهره‌ها و موها گرفته تا تمام جزئیات کوچک دیگر. بله، بله، بله، قطعاً موارد بیشتری وجود داشت، اما در نظر من، آن دوران بیشتر از همه به چشم می‌آمد و به‌صورت یک اثر هنری پاپ. این موضوع برای یک تاریخ‌نگار قدیمی مثل من بسیار جذاب بود. و برای طرفداران MCU.... این همان چیزی است که باید در مورد «نبرد داخلی کاپیتان آمریکا» گفته می‌شد و احتمالاً تا زمانی که داستان پیچیده شد، همین‌طور بود. والت دیزنی همیشه می‌گفت که می‌خواهد فیلم‌هایش را هر هفت سال یک‌بار منتشر کند، فکر می‌کنم، تا هر بار یک مخاطب جدید برای قدردانی از آن‌ها داشته باشد. این دنباله دو برابر آن زمان برای تماشای یک دنباله قابل قبول صبر کرده، اما واقعاً دیالوگ‌های زیادی دارد! پدر "باب" نقش‌هایش را با همسر "هلن" (موسوم به "الاستی‌گرل") عوض می‌کند و تنها متوجه می‌شود که اوست که در برابر آخرین مقررات ضد ابرقهرمانی دولت دچار مشکل می‌شود. خوشبختانه، خواهر و برادر ثروتمند "دیور" نقشه‌ای زیرکانه برای معکوس کردن این بحران‌های تبلیغاتی و بازگرداندن اعتماد عمومی به شهروندان لباس‌پوشیده ما دارند. بقیه فیلم به‌طور نسبی مطابق روال پیش می‌رود. پدر در حال مدیریت "جک-جک" فعال‌تر (و قدرت‌های سرگرم‌کننده جدیدش) سرگرم است در حالی که مادر باید با دشمن جدید "اسکرین‌اسلاور" مبارزه کند که مهارت‌های کنترل ذهن نسبتاً formidable دارد و قصد دارد از آن برای تسلط بر جهان استفاده کند. به‌عنوان یک کمدی با عوض شدن نقش‌ها، پدر قطعاً طرف بهتری و خنده‌دارتر را دارد. اما به‌عنوان یک فیلم ماجرایی، این فیلم به‌طور کلی کمی تکراری به نظر می‌رسد و به هیچ وجه اکشن کافی برای حفظ تقریباً دو ساعت زمان نمایش ندارد. با این حال، انیمیشن و موسیقی به‌خوبی کار می‌کنند و حتی اگر این فیلم واقعاً به پای فیلم اول نمی‌رسد، هنوز هم تماشای آن آسان است.