فیلم Land 2021

روزی روزگاری، کیست که کارنامه رابین رایت به عنوان یک بازیگر را تحسین نکند؟ هر بار که نام او به یک فیلم پیوسته است، نمی‌توانم از هیجان خودداری کنم. بنابراین، به وضوح هر فیلمی با حضور او یکی از فیلم‌های مورد انتظار من در جشنواره ساندنس خواهد بود. اما دلیل اصلی انتظارات زیاد من از فیلم "سرزمین" نه به خاطر بازیگری او، بلکه به خاطر...

روزی روزگاری، کیست که کارنامه رابین رایت به عنوان یک بازیگر را تحسین نکند؟ هر بار که نام او به یک فیلم پیوسته است، نمی‌توانم از هیجان خودداری کنم. بنابراین، به وضوح هر فیلمی با حضور او یکی از فیلم‌های مورد انتظار من در جشنواره ساندنس خواهد بود. اما دلیل اصلی انتظارات زیاد من از فیلم "سرزمین" نه به خاطر بازیگری او، بلکه به خاطر نخستین تجربه کارگردانی‌اش بود. با این حال، بازی او من را ناامید نکرد و برعکس، بار دیگر استعدادش را ثابت کرد و تفسیر فوق‌العاده جذابی از شخصیتی ارائه داد که نشان می‌دهد پایداری و اراده به زندگی می‌تواند در بدترین شرایط به عنوان یک روش درمانی عمل کند. این یک شخصیت‌پردازی فوق‌العاده است که توسط جسی چاتم و ارین دایگنام نوشته شده است. اما آنچه بیش از همه مرا شگفت‌زده می‌کند، نقش او به عنوان کارگردان است. دیدگاه او به وضوح از طریق تصاویر شگفت‌انگیز (بابی باکفسکی) و موسیقی اصلی (بن سالی، تایم فور تین) که جزئی از روایت می‌شود، به تصویر کشیده شده است. واقعاً جرات می‌کنم بگویم که بدون موسیقی‌اش، "سرزمین" از آن عنصر خاص که همه چیز را به طور کلی ارتقا دهد، بی‌بهره خواهد بود. به انصاف، مناظر راکی به قدری شگفت‌انگیز و الهام‌بخش هستند که به راستی از تماشای این فیلم فقط به خاطر مناظر آن لذت می‌برم. این یکی از زیباترین فیلم‌هایی است که در چند سال اخیر دیده‌ام و این یک عنصر کلیدی است، زیرا از نظر داستان، عمل یا رویدادهای تأثیرگذار زیادی وجود ندارد - به جز چند دقیقه پایانی که ممکن است برای برخی تماشاگران خسته‌کننده باشد. کمی عجیب است که معمولاً در این نوع فیلم‌ها ارزش تماشای دوباره را نمی‌بینم، اما واقعاً می‌خواهم این فیلم را به خاطر تصاویر و موسیقی‌اش دوباره تماشا کنم. نمی‌توانم این نقد را بدون ستایش دمیان بیچیر به پایان برسانم، که عملکردی به همان اندازه قابل توجه مانند رابین رایت ارائه می‌دهد. واقعاً فوق‌العاده است. "سرزمین" یک نخستین تجربه کارگردانی برجسته از رابین رایت است که یکی از بهترین بازی‌های او را نیز ارائه می‌دهد. فیلمی به شدت الهام‌بخش که به تصاویر فراموش‌نشدنی و موسیقی بسیار جذابش اتکا دارد که یکی از فیلم‌های محبوب من در جشنواره ساندنس امسال را به نمایش می‌گذارد. بدون شک، این یکی از زیباترین فیلم‌هایی است که در مدت زمان طولانی دیده‌ام. هر صحنه با مناظر الهام‌بخش پر شده است که مرا به کوه‌های برفی زیبا برد. از بابی باکفسکی به خاطر سینماتوگرافی شگفت‌انگیزش متشکرم، اما این موسیقی بن سالی و تایم فور تین است که تصویر کلی را به گونه‌ای ارتقا می‌دهد که بدون موسیقی آن‌ها، داستان‌گویی به شدت آسیب خواهد دید. دمیان بیچیر نیز در نمایش‌های بازیگری‌اش باید به اندازه رابین رایت تقدیر شود. فیلمنامه جسی چاتم و ارین دایگنام انقلابی نیست، اما "سرزمین" تمایل شخصی من به این نوع فیلم‌ها راجع به عدم ارزش تماشای دوباره را می‌شکند. دیر یا زود این فیلم را دوباره تماشا خواهم کرد و به همه توصیه می‌کنم همین کار را انجام دهند. امتیاز: A- شرایط سخت و غیرقابل چشم‌پوشی که زیبایی خیره‌کننده طبیعت را همراهی می‌کند، صحنه را برای "سرزمین"، نخستین کارگردانی رابین رایت، آماده می‌کند. رایت در این فیلم نقش ایدی را بازی می‌کند، زنی که پس از یک تراژدی که تمام دلیل وجودش را متزلزل می‌کند، نمی‌تواند در دنیای قبلی خود ادامه دهد. ایدی، در حالی که درگیر خودکشی و دل‌شکستگی است، از زندگی‌ای که روزگاری می‌شناخت دور می‌شود و همه چیز را رها کرده و به یک کلبه دورافتاده در کوه‌ها می‌رود. بدون هیچ آموزش بقا، او به زودی با کمبود غذا و عدم وسیله ارتباطی روبه‌رو می‌شود. وقتی پایان نزدیک به نظر می‌رسد، یک شکارچی نیکوکار (دمیان بیچیر) به کمک او می‌آید و در آخرین لحظه او را نجات می‌دهد. این فیلم به مانند یک تأمل بر درد و طبیعت انزوا می‌خواند، با سرعتی آرام که بر مناظر زیبا از کوه‌ها و جویبارها تأکید می‌کند. بخش عمده‌ای از نیمه اول فیلم شامل تماشای فضای خالی با پس‌زمینه‌های زیبا و برفی است. احساس می‌کنید که در کنار ایدی هستید، به‌ویژه زمانی که غم او غالب می‌شود. داستان زیادی در اینجا وجود ندارد و رایت به اندازه کافی را فاش می‌کند تا راز را حفظ کند. ممکن است سرعت فیلم برای برخی هنوز هم خیلی کند به نظر برسد، اما هدفی دارد. داستان بقا به دوستی تبدیل می‌شود، زیرا مرد به ایدی کمک می‌کند تا ارتباط انسانی را که در جستجوی آن بوده پیدا کند. او به او یاد می‌دهد که چگونه شکار کند و از زمین زندگی کند، که در بیش از یک راه جان او را نجات می‌دهد. این دو در یکدیگر قدرت پیدا می‌کنند و ایدی دوباره شروع به زندگی می‌کند. بار اصلی بر دوش رایت است که باید یک عملکرد قدرتمند ارائه دهد زیرا او بیشتر بار فیلم را به دوش می‌کشد و او موفق می‌شود. او ایدی را با عزم آرام و زیبایی خشن به تصویر می‌کشد که هم الهام‌بخش و هم دل‌خراش است و شیمی فوق‌العاده‌ای با بیچیر دارد. "سرزمین" داستانی تأثیرگذار از انزوا و رفاقت است که مخاطبان را در یک سفر با ایدی همراه می‌کند تا کشف کند چگونه دوباره زندگی کند.