فیلم The Railway Children Return 2022

در حالی که حتماً هنگام تماشای این فیلم حس نوستالژی به من دست داد، اما از خودم پرسیدم که چرا این فیلم ساخته شده است. فیلم اصلی لایونل جفریس (1970) جاذبه‌ای داشت که به حس «بریتانیایی بودن» مربوط می‌شد و ساده، متفکرانه و جذاب بود. این تلاش جدید داستانی تاریک‌تر دارد که گرچه قطعاً ارزش گفتن دارد، با تم کلی داستان که کمی کسالت‌آور است،...

در حالی که حتماً هنگام تماشای این فیلم حس نوستالژی به من دست داد، اما از خودم پرسیدم که چرا این فیلم ساخته شده است. فیلم اصلی لایونل جفریس (1970) جاذبه‌ای داشت که به حس «بریتانیایی بودن» مربوط می‌شد و ساده، متفکرانه و جذاب بود. این تلاش جدید داستانی تاریک‌تر دارد که گرچه قطعاً ارزش گفتن دارد، با تم کلی داستان که کمی کسالت‌آور است، چندان همخوانی ندارد. یک خانواده از کودکان به دلیل بمباران‌ها از منچستر به یک روستای کوچک در یورکشایر منتقل می‌شوند و پس از یک فرآیند به نظر تصادفی و نسبتاً پرخطر، به وسیله «بابی» (جنی آگوتر) که با دخترش «آنی» (شریدان اسمیت) و پسر جوانش «توماس» (آستین هاینز) زندگی می‌کند، پذیرش می‌شوند. به دلایلی، چند سرباز آمریکایی در این روستای دورافتاده مستقر شده‌اند که دلیل آن هرگز مشخص نمی‌شود؛ و بچه‌ها یکی از آن‌ها را که زخمی است در مخفیگاهشان (یک واگن قطار متروکه) پیدا می‌کنند. آن‌ها نسبت به هم مشکوک هستند و در مورد این که آیا او یک جاسوس است یا نه، تردید دارند. داستان به آرامی پیوند رو به رشد بین آن‌ها را توسعه می‌دهد و در عین حال به مسائل جدی‌تری چون نژادپرستی در ارتش آمریکا و مشکلات خانواده‌های سربازان می‌پردازد. این داستان کمی شبیه یک پازل است. روایت سعی دارد به تم اصلی وفادار بماند، اما به طرز عجیبی همه چیز ضعیف و نامشخص به نظر می‌رسد. کودکان - به ویژه هاینز، کی‌جی آیکنز در نقش سرباز جوان («آب») و بئو گادسون در نقش «لیلی» پرجنب‌وجوش و پسرانه - سرگرم‌کننده هستند و کمی شیطنت (و یک جنگ آرد واقعی) در آن وجود دارد، اما بقیه داستان به نظر می‌رسد که در سال 2022 گم شده است. سر تام کورتنی در انتهای فیلم به عنوان نوعی دایی با تجربه ظاهر می‌شود، اما باز هم بیشتر به خاطر دیدن او بر روی صفحه نمایش است تا چیزی خاص که به داستان اضافه کند. این فیلم به هیچ وجه فیلم بدی نیست و شاید بتواند آگاهی نوجوانانی که آن را می‌بینند نسبت به این که هر نوع تبعیضی اشتباه است، افزایش دهد، اما در غیر این صورت، این فیلم برای تماشای تلویزیونی در کریسمس مناسب است و شباهت کمی به فیلم اول دارد.