فیلم Capernaum 2018

این فیلم را نمی‌توان به‌طور کامل سرگرم‌کننده نامید، اما قطعاً تحریک‌کننده است. من کودکانی را دیدم که آن‌قدر مورد بی‌توجهی و آزار قرار گرفته‌اند که دیگر هیچ چیزی در چشمانشان باقی نمانده است. این کودکان نه می‌خندند، نه می‌گریند و نه بازی می‌کنند. اگر اسباب‌بازی‌ای جلوی آنها بگذارید، به آن دست نمی‌زنند. آنها فقط بی‌حس و حال هستند. در چشمانشان هیچ نشانی از کودکی وجود ندارد....

این فیلم را نمی‌توان به‌طور کامل سرگرم‌کننده نامید، اما قطعاً تحریک‌کننده است. من کودکانی را دیدم که آن‌قدر مورد بی‌توجهی و آزار قرار گرفته‌اند که دیگر هیچ چیزی در چشمانشان باقی نمانده است. این کودکان نه می‌خندند، نه می‌گریند و نه بازی می‌کنند. اگر اسباب‌بازی‌ای جلوی آنها بگذارید، به آن دست نمی‌زنند. آنها فقط بی‌حس و حال هستند. در چشمانشان هیچ نشانی از کودکی وجود ندارد. پس از دیدن این کودکان بارها و بارها، زمانی که رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد با من برقرار کردند، از آنها می‌پرسیدم: "آیا خوشحالید که زنده‌اید؟" نود و نه درصد از کودکان پاسخ دادند "نه". آنها به من گفتند: "من از بودن در اینجا خوشحال نیستم." "چرا من اینجا هستم وقتی هیچ‌کس به من رسیدگی نمی‌کند؟" "چرا من اینجا هستم اگر قرار است همیشه گرسنه باشم؟" آنها احساس می‌کنند که اینجا هستند چون به نوعی مجازات می‌شوند. فیلم «کفرناحوم» به وضعیت وحشتناک کودکان بی‌خانمان در زاغه‌های بیروت می‌پردازد. یک بررسی سطحی ممکن است این فیلم را به عنوان نمایشی از فقر و بدبختی ببیند. مقایسه این فیلم با آثار دیگری چون «اسلم‌داگ میلیونر» و «پروژه فلوریدا» شاید اجتناب‌ناپذیر باشد، اما درک بهتری از آن زمانی به‌دست می‌آید که آن را در سنت سینمای نئورئالیستی ایتالیا ببینیم. سومین فیلم نادین لبکی، نویسنده و کارگردان لبنانی، «کفرناحوم» است که با همکاری نویسندگان دیگری نوشته شده است. فیلم در فضایی ارائه می‌شود که افراد به‌طور کامل قابل دور انداختن هستند و کودکانی را به تصویر می‌کشد که به معنای واقعی کلمه برای چند مرغ خرید و فروش می‌شوند. زندگی دشوار است، اما زین و خواهرش سحر به یکدیگر کمک می‌کنند. وقتی زین متوجه می‌شود که سحر به بلوغ رسیده، سعی می‌کند او را از خطر ازدواج با یک مرد بزرگسال نجات دهد. در ادامه، زین در تلاش برای نجات خواهرش، به دنیای وحشتناک بزرگسالان پی می‌برد. او به دلیل عدم ثبت‌نام در زمان تولدش، به‌عنوان یک غیرشخص شناخته می‌شود و نمی‌تواند از حقوق پایه‌ای خود بهره‌مند شود. در این دنیای بی‌رحم، زین همچنان از حس همدلی خود دست نمی‌کشد، حتی اگر تحت تأثیر قدرت‌طلبی بزرگسالان قرار گیرد. هرچند فیلم با مشکلاتی مانند طراحی ضعیف صحنه‌های دادگاه و بار اضافی مسائل اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند، اما در نهایت اثری قابل توجه و تأثیرگذار است. نادین لبکی با توصیف دقیق زندگی روزمره کودکان بی‌خانمان، سعی کرده است تا بیننده را به تفکر درباره وضعیت آنان ترغیب کند. فیلم با وجود تمام درد و رنج‌ها، لحظاتی از امید را نیز به نمایش می‌گذارد و در نهایت به تماشاگر یادآوری می‌کند که در میانه هرج و مرج، هنوز هم می‌توان به انسانیت امیدوار بود.