فیلم What a Way to Go! 1964

به خاطر دارم زمانی را که جوآن کالینز را در "دیناستی" (حدود ۱۹۸۳) دیدم و شخصیت او "الکسیس کارینگتون کلبی دکستر" نام داشت... هرگز نمی‌دانستم زنی نام تمام شوهرانش را یکی پس از دیگری حفظ کند. خوب، شیرلی مک‌لین به این کار ۲۰ سال پیش‌تر از او پرداخته بود - با نقش‌آفرینی‌اش به عنوان "لوئیزا می فاستر هاپر فلینت اندرسون بنسون". فیلم با زنی که...

به خاطر دارم زمانی را که جوآن کالینز را در "دیناستی" (حدود ۱۹۸۳) دیدم و شخصیت او "الکسیس کارینگتون کلبی دکستر" نام داشت... هرگز نمی‌دانستم زنی نام تمام شوهرانش را یکی پس از دیگری حفظ کند. خوب، شیرلی مک‌لین به این کار ۲۰ سال پیش‌تر از او پرداخته بود - با نقش‌آفرینی‌اش به عنوان "لوئیزا می فاستر هاپر فلینت اندرسون بنسون". فیلم با زنی که به طرز شیکی لباس پوشیده، تلاش می‌کند چکی به ارزش چند صد میلیون دلار به اداره مالیات بدهد آغاز می‌شود. آنها او را دیوانه می‌دانند و به یک روانشناس ارجاعش می‌دهند که او در آنجا به یاد روابط زناشویی‌اش می‌افتد. دین مارتین اولین فرد مهم محلی است که به او توجه می‌کند، اما او عاشق فروشنده محلی، دیک ون دایک می‌شود که موفق می‌شود فروشگاه کوچک خود را به یک امپراتوری تجاری پررونق تبدیل کند، تا اینکه فاجعه‌ای رخ می‌دهد. سپس او در پاریس با هنرمند struggling پاول نیومن آشنا می‌شود؛ بعد از آن با میلیونر رابرت میچم در حین ترک پاریس روبرو می‌شود و سپس در یک رستوران ارزان و شاد با جین کلی که تلاش می‌کند از همه چیز فاصله بگیرد - او حتی به روانشناسش پیشنهاد ازدواج می‌دهد - که در نهایت، خوب، داستان به دور خود می‌چرخد. این فیلم به خوبی مهارت‌های مک‌لین را به نمایش می‌گذارد - خواننده، رقصنده، و لذت‌جو - و ستاره‌های مرد به شدت در دایره او قرار دارند. نیومن به عنوان نقاشی که از تکنیک‌های خودکار برای خلق آثارش استفاده می‌کند، به خصوص خوب (و خوش‌تیپ) است و بیچاره باب میچم که به نظر می‌رسد بیشتر از یک هواپیمای خصوصی و یک بازو برای نگه داشتن او چیز خاصی برای ارائه ندارد، در حالی که او خطی از لباس‌های شیک را به نمایش می‌گذارد که می‌تواند با هر کات‌واک میلان یا پاریس رقابت کند. همچنین یک برنامه موزیک و رقص قابل قبول، اگرچه شاید کمی طولانی، با کلی هم وجود دارد! کمدی کمی پیش‌بینی‌پذیر است و ظاهر استودیویی فیلم گاهی کمی ثابت به نظر می‌رسد، اما نوع داستان‌گویی متنوع آن جذاب است، همانطور که خود ستاره نیز جذاب است و زمان به سرعت می‌گذرد. نه خیلی عالی، اما خوب.