فیلم The Sky Is Everywhere 2022

من از تماشای فیلم «آسمان همه‌جا است» بسیار لذت بردم. نمی‌توانم نظر دقیقی درباره مقایسه آن با کتاب ارائه دهم، اما از نظر فیلم، به نظرم بسیار خوب است. گریس کافمن در این نقش عملکرد رضایت‌بخشی دارد و احساسات مختلفی را به خوبی به تصویر می‌کشد. سایر بازیگران نیز خوب عمل کرده‌اند، از جمله ژاک کولیمون و چری جونز. از نظر بصری نیز فیلم بسیار زیبا...

من از تماشای فیلم «آسمان همه‌جا است» بسیار لذت بردم. نمی‌توانم نظر دقیقی درباره مقایسه آن با کتاب ارائه دهم، اما از نظر فیلم، به نظرم بسیار خوب است. گریس کافمن در این نقش عملکرد رضایت‌بخشی دارد و احساسات مختلفی را به خوبی به تصویر می‌کشد. سایر بازیگران نیز خوب عمل کرده‌اند، از جمله ژاک کولیمون و چری جونز. از نظر بصری نیز فیلم بسیار زیبا به نظر می‌رسد. البته نمی‌گویم که فیلم کاملاً بی‌نقص است؛ لحظات خودجوش رقصیدن شخصیت‌ها هنوز نتوانسته‌اند تأثیر زیادی بر من بگذارند، اما در کل، تماشای آن خوشایند بود و معنای عمیقی دارد. خودتان قضاوت کنید، اما من شخصاً فکر می‌کنم این فیلم فراتر از سطح انتظار است. برای من نمره ۸ از ۱۰ کاملاً شایسته‌اش است. «آسمان همه‌جا است» به نظریه‌ای اشاره دارد که مرگ، جذاب‌ترین عامل است. به گفته لنی واکر (گریس کافمن)، «عجیب‌ترین بخش غم ... نادرست‌ترین بخش این است که ... ناگهان، از وقتی بیلی مرده، نمی‌توانم از فکر کردن به این که به آغوش کسی بیفتم، دست بکشم.» به نظر می‌رسد نویسنده فیلمنامه، جندی نلسون، غم را با بلوغ جنسی اشتباه گرفته است. یعنی، آخرین باری که چک کردم، تمایل جنسی یکی از مراحل پنج‌گانه غم نیست. با این حال، این موضوع مانع لنی از کنار آمدن با از دست دادن خواهرش بیلی (هاوانا رز لیو) نمی‌شود؛ او به نوعی به رابطه با دو پسر می‌پردازد - یکی از آنها «دوست‌پسر» خواهرش است (اگرچه به این شکل معرفی می‌شود) توبی (پیکو الکساندر)، که قرار بود با بیلی ازدواج کند و پدر فرزند او باشد. او به تدریج اطلاعات مهمی را فاش می‌کند، به‌گونه‌ای که گویی برای هر افشاگری یک زمانبندی خاص وجود دارد. داستان نیز شامل خانواده‌ای خاص و عجیب است، از جمله دایی بزرگ (جیسون سیگل)، آدمی که به نظر می‌رسد خیلی از سنش گذشته و به نوعی بی‌خیال است و «به همه چیز باور دارد»؛ این موضوع باعث می‌شود که فکر کنم شخصیت او خیلی از خود سیگل دور نیست. اگر او به این فیلمنامه باور دارد، پس به احتمال زیاد به چیزهای دیگری هم باور دارد. به علاوه، برای نشان دادن اینکه لنی چقدر آزادمنش است، او به توهمات مبتلاست، بنابراین تصور اینکه یک زنجیره پیامک به طور ناگهانی از هوا ظاهر شود، چندان دور از ذهن نیست. او همچنین اعلام می‌کند که «۲۳ بار» «بلندی‌های بادگیر» را خوانده است، که حتی امیلی برونته هم احتمالاً این را زیاد می‌داند. در نهایت، اگر هیچ یک از موارد بالا احساسات مرا نسبت به این فیلم به‌خوبی منتقل نکرده باشد، باید اضافه کنم که اوج داستان شامل یک سفر هوای داغ با ویژگی‌های احساسی است و طبق قاعده‌ای که در واژه‌نامه فیلم‌های ابرت می‌خوانیم، «هیچ فیلم خوبی هرگز شامل سفر با بالن هوای داغ نبوده است.» «آسمان همه‌جا است» نیز از این قاعده مستثنی نیست.