فیلم In the Earth 2021

فیلم «در زمین» یکی از آن آثار است که تماشای آن برای بیشتر بینندگان احساس ناخوشایندی ایجاد می‌کند. از نورهای چشمک‌زن که سردردآور هستند تا تصاویری فوق‌العاده گیج‌کننده و ترسناک، این فیلم به وسیله‌ی فضایی مرموز و ناخوشایند احاطه شده است که به‌سادگی نمی‌تواند هیچ چیزی جذاب یا معناداری را به مخاطب منتقل کند. ریتم کند و توسعه مبهم داستان، سوالات زیادی را بی‌پاسخ می‌گذارد،...

فیلم «در زمین» یکی از آن آثار است که تماشای آن برای بیشتر بینندگان احساس ناخوشایندی ایجاد می‌کند. از نورهای چشمک‌زن که سردردآور هستند تا تصاویری فوق‌العاده گیج‌کننده و ترسناک، این فیلم به وسیله‌ی فضایی مرموز و ناخوشایند احاطه شده است که به‌سادگی نمی‌تواند هیچ چیزی جذاب یا معناداری را به مخاطب منتقل کند. ریتم کند و توسعه مبهم داستان، سوالات زیادی را بی‌پاسخ می‌گذارد، اما عدم سرمایه‌گذاری عاطفی در هر دو داستان و شخصیت‌ها در نهایت به فیلم آسیب می‌زند. با وجود برخی بازی‌های فوق‌العاده (به‌ویژه از جوئل فرای) و موسیقی تأثیرگذار کلینت منسل، هیچ عنصر دیگری وجود ندارد که مرا به تقدیر از این فیلم وادارد. داستان در مورد دکتر مارتین لاوری (جوئل فرای) است که به یک مرکز تحقیقاتی عمیق در جنگل داوطلب می‌شود. او با آلما (الورا توریچیا) همکار می‌شود و این دو به زودی برای جمع‌آوری نمونه‌ها به جنگل می‌روند. در طول شب، آنها به شدت مورد حمله قرار می‌گیرند و بیشتر لباس‌ها، تجهیزات و وسایلشان نابود می‌شود. در تلاش برای کمک، با زک، مرد عجیبی که در حاشیه زندگی می‌کند، روبه‌رو می‌شوند. وقتی به منطقه زندگی او می‌رسند، متوجه می‌شوند که جنگل مکان بسیار خطرناک‌تری از آن است که انتظار داشتند. قسمت اول فیلم جالب است و پیش‌درآمد خوبی به افسانه‌های روح جنگل دارد. حتی می‌توانم با داستان فرد دیوانه‌وار هم کنار بیایم. اما داستان وقتی به دیواری برخورد می‌کند که افسانه را با علم مخلوط می‌کند و شخصیت‌ها به دنبال کلیدی برای ارتباط با طبیعت هستند. این موضوع به شدت مضحک و بی‌معنا می‌شود و داستان خوبی نیست که بخواهیم به آن بپردازیم. نه تنها فیلم به هدف نمی‌رسد، بلکه به آن نزدیک هم نمی‌شود. بن ویتلی کارگردانی خوبی دارد، اما نتیجه نهایی یک آشفتگی نامفهوم است. اگر فیلم شما نیاز به تفسیر یا توضیح برای مخاطبان دارد، شما در مسیر اشتباهی قرار دارید. طراحی صدای آزاردهنده و استفاده بیش از حد از نورهای استروب، حس ناخوشایندی ایجاد می‌کند. به من بگویید دیوانه، اما عمل ساده تماشای یک فیلم نباید تا این حد ناخوشایند باشد. فیلم «در زمین» نوعی فیلم ترسناک است که می‌تواند از همان ابتدا برای شما لو برود و باز هم شما را آماده‌ی آنچه واقعاً در آن اتفاق می‌افتد نکند. بن ویتلی در اینجا عناصر سایکدلیک را به نمایش می‌گذارد که در هیچ‌یک از فیلم‌های قبلی‌اش به این شکل نبوده است. اگرچه نبود توضیح مناسب درباره آنچه در حال وقوع است می‌تواند ناامیدکننده باشد، اما فیلم بر عدم قطعیت ناشی از COVID و خطراتی که ممکن است در دنیای واقعی وجود داشته باشد تأکید می‌کند. «در زمین» مانند کرونا روی یک سفر اسید است که تنها بن ویتلی راهنمای شماست و به این معنی است که تنها کاری که می‌توانید بکنید این است که صندلی خود را محکم بچسبید و منتظر بمانید تا اثرات آن از بین برود. چه آن را دوست داشته باشید یا نه، اوضاع قرار است عجیب و غریب شود.