فیلم هندی Mohalla Assi 2015

کارگردان چاندراپراکش دویدی با هنرمندی محله‌ی عسی را در این کمدی-سیاسی که بر اساس رمان «کاشی کا عسی» ساخته شده، به تصویر می‌کشد. خود محله‌ی عسی به عنوان شخصیت اصلی این فیلم مطرح است. هویت عسی تنها به عنوان یک گات در کنار رود مقدس تعریف نمی‌شود، بلکه به مردم ساکن در این منطقه نیز بستگی دارد. مردم در اینجا در "بحث‌های پارلمانی" روزانه درباره‌ی...

کارگردان چاندراپراکش دویدی با هنرمندی محله‌ی عسی را در این کمدی-سیاسی که بر اساس رمان «کاشی کا عسی» ساخته شده، به تصویر می‌کشد. خود محله‌ی عسی به عنوان شخصیت اصلی این فیلم مطرح است. هویت عسی تنها به عنوان یک گات در کنار رود مقدس تعریف نمی‌شود، بلکه به مردم ساکن در این منطقه نیز بستگی دارد. مردم در اینجا در "بحث‌های پارلمانی" روزانه درباره‌ی تغییرات اجتماعی و اهمیت فرهنگ شرکت می‌کنند، در جایی که تنها در وارناسی دموکراسی وجود دارد: چای‌فروشی پپو. شخصیت‌های این چای‌فروشی به راحتی از یک رمان کمدی به زبان هندی بیرون آمده‌اند. گفتگوهای موجود در این فروشگاه، کل داستان را پیوند می‌زند و پیش می‌برد. آنچه این فیلم را تماشایی می‌کند، زمینه‌ای است که حول آن شکل گرفته است. همچنین تلاش می‌کند تا تأثیر وقایع سیاسی مبتنی بر مذهب را بر روی مردم جامعه به تصویر بکشد. شوخ‌طبعی فیلم بسیار هوشمندانه و متناسب با موضوع است، زیرا این یک کمدی اجتماعی است. داستان فیلم ساده است: یک کشیش سخت‌کوش و صادق در تلاش است تا از عهده‌ی مخارج زندگی برآید، در حالی که دیگر "گروه‌های نیمه‌حرفه‌ای" به توریست‌ها فریب می‌زنند تا پولی به دست آورند و زندگی راحتی داشته باشند. فیلم نشان می‌دهد که چگونه غربی‌ها به شهر می‌آیند تا معنویت را جستجو کنند، در حالی که هیچ تصوری از آنچه می‌خواهند ندارند. شهر به شیوه‌های فاسد خود، به نوعی به آنها فریب می‌زند و به تدریج بافت اخلاقی فرهنگ خود را از بین می‌برد. راوی کیشان و دیگر شخصیت‌های مکمل، اجراهای فوق‌العاده‌ای دارند زیرا کل محله حول این توریست‌ها می‌چرخد. سونی دیول در نقش کشیش راستین، به زیبایی ابهامات شخصیت خود را به تصویر می‌کشد و با چالش‌های عملی زندگی روبرو می‌شود. اما ساکشی تانور، در نقش همسر او، واقعاً اجرای برجسته‌ای دارد و به پرسش‌های او پاسخ می‌دهد و در عین حال به عنوان یک پایه‌ی حمایت‌کننده در کنار او می‌ماند. آنها با هم از چالش‌های خود عبور می‌کنند تا راهی برای زندگی با ارزش‌هایشان در این دنیا پیدا کنند. این فیلم به خاطر استفاده از الفاظ توهین‌آمیز ممنوع شد، اما یکی از شخصیت‌ها می‌گوید که در فرهنگ وارناسی، همه با "بوسادی کی" سلام می‌شوند، درست مانند اینکه با "هار هار ماهادِو" سلام کنند.