فیلم Full River Red 2023

هنگامی که یک سفیر به طرز وحشتناکی به قتل می‌رسد، نخست‌وزیر "کین هوی" (جیائین لی) دستور تحقیقات فوری را به "ه لی" (یی ژانگ) و معاونش "و یچون" (یون‌پنگ یوی) می‌دهد. این تحقیقات به سرعت به قتل کاپیتان نگهبان و جایگزینی او با "سان جون" (جکسون لی) می‌رسد که به یک مظنون به نام "ژانگ دا" (تنگ شن) می‌رسد. نخست‌وزیر به جوان و زندانی‌اش تنها...

هنگامی که یک سفیر به طرز وحشتناکی به قتل می‌رسد، نخست‌وزیر "کین هوی" (جیائین لی) دستور تحقیقات فوری را به "ه لی" (یی ژانگ) و معاونش "و یچون" (یون‌پنگ یوی) می‌دهد. این تحقیقات به سرعت به قتل کاپیتان نگهبان و جایگزینی او با "سان جون" (جکسون لی) می‌رسد که به یک مظنون به نام "ژانگ دا" (تنگ شن) می‌رسد. نخست‌وزیر به جوان و زندانی‌اش تنها دو ساعت فرصت می‌دهد تا به عمق ماجرا پی ببرند و نامه‌ای که به احتمال زیاد در یک کیف چرمی زینتی قرار دارد را پیدا کنند. در طول نود دقیقه ابتدایی، این فیلم به طرز هوشمندانه‌ای شخصیت‌ها و معماها را به هم بافته و داستان جذابی را ارائه می‌دهد. اعتماد به چه کسی، چه کسی پشت این توطئه است - محتوای نامه چیست؟ چه کسی نامه را خوانده است؟ چه اطلاعاتی ممکن است کورتسان‌های زیبا از این معما داشته باشند؟ ریتم داستان سریع و سرگرم‌کننده است. اما متأسفانه، چهل و پنج دقیقه آخر فیلم به شدت افت می‌کند. شخصیت‌ها شروع به لغزش می‌کنند و جذابیت داستان به نوعی کمدی بی‌مزه تبدیل می‌شود که به پایانی ضعیف و ناامیدکننده منجر می‌شود. با این حال، طراحی تولید و لباس‌ها حرفه‌ای و رنگارنگ است - فقط فیلم یک ساعت اضافه‌ طولانی است - و این بدون احتساب اعتبارهای بی‌پایان پیش از عنوان! در حالی که نظرات مختلط باعث شده بود کمی نگران باشم که این فیلم نتواند به انتظاراتم پاسخ دهد، اما ایمان من هرگز تزلزل پیدا نکرد. به نظر می‌رسد این اعتماد من توجیه شده است، زیرا واقعاً این یک اثر هنری است! به قدری خوب است که من اتوبوس آخر را به خانه از دست دادم زیرا به شدت در حال بحث درباره آن بودم - اگر بدشانسی من تأییدی بر این فیلم نیست، پس نمی‌دانم چیست! اگر فیلم‌های "قهرمان" و "خانه خنجرهای پرنده" را دیده‌اید، می‌توانید از داستان این فیلم انتظاراتی مشابه داشته باشید: یک روایت نیمه‌تاریخی از گروهی از غاصبان که به‌طور غیرقابل کنترل علیه قدرت ظالم توطئه می‌کنند، در حالی که وفاداری‌ها به طور دائمی در حال تغییر است و به یک موضع سیاسی بزرگ تبدیل می‌شود که واقعیت بسیار پیچیده‌تر از آن است که هر فردی به تنهایی بتواند درک کند. با این حال، به نظر می‌رسد "ژانگ" دیگر به نمایش‌های بصری مانند گذشته اهمیت نمی‌دهد، زیرا در حالی که هنوز هم صحنه‌های اکشن در فیلم وجود دارد - و واقعاً هم خشونت‌آمیز است و بی‌رحمی تاریخ چین را به نمایش می‌گذارد - دیگر به اندازه‌ای که قبلاً در آن غرق شده بود، جالب نیست. این موضوع به نفع فیلم است، زیرا می‌تواند به‌طور خالص بر معمای مرکزی که در تلاش برای حل آن است، تمرکز کند و شخصیت‌ها از این رو بیشتر دوست‌داشتنی و انگیزه‌هایشان قابل‌درک‌تر می‌شود. "جکسون یی" آخرین بازمانده از این حالت است، اما این موضوع به طرز درخشانی کارایی دارد زیرا "ساده‌لوحی" او به شدت با تمام دیگر نابخردی‌هایی که درگیر آن می‌شود، تضاد دارد. کمدی در این فیلم به شدت مؤثر است و فیلمنامه‌ای ذهن‌انگیز را با شوخ‌طبعی در هر نقطه تزریق می‌کند، هر افشاگری و هر ناامیدی با یک جستجوی بی‌وقفه برای شوخی همراه است که جذابیت را درون یک بسته از خنده‌های مداوم قرار می‌دهد. و زمانی که شما یک تماشاگر دارید که به اندازه خودتان در شوخی‌ها غرق شده است، همه چیز به مراتب دلپذیرتر می‌شود. "ژانگ" با کمدی آشناست و از زمان "ذرت قرمز" در حال آزمایش با آن بوده است؛ فقط نیاز به نبوغ‌های کمدی مثل "شن تنگ" و "ژانگ یی" بود تا پتانسیل کامل خود را با تزریق شوخی‌های جذاب خود به تصویر بکشند. همچنین، بهترین بازی "شن تنگ"؟ زیرا در حالی که او به اندازه‌ای خنده‌دار است که انتظارش را داشتم، همچنین در ارائه درام‌های واقعاً احساسی بسیار مؤثر است و خود را با لایه‌های متعدد بار می‌کند تا به شدت تماشایی شود. این احتمالاً سرگرم‌کننده‌ترین اثر "ژانگ" است؛ واقعیت اینکه این فیلم با بهترین فیلمنامه نوشته شده و مبتکرانه‌اش - در عین حال احساسی و پرشور - ترکیب شده، تجربه را بهتر می‌سازد. به‌طور کلی، این فیلم زباله‌ای است که نباید تماشا کنید. نه خنده‌دار است، نه دراماتیک، خسته‌کننده است و غیرقابل تحمل. بعد از ۲۰ دقیقه مجبور شدم آن را متوقف کنم زیرا باعث سردردم شد. روز دیگر سعی کردم ادامه دهم اما به نیمه فیلم نرسیدم و تسلیم شدم. فقط وحشتناک است.