فیلم The 400 Blows 1959

ژان-پی‌یر لئود در این داستان درباره یک پسر جوان مشکل‌دار بسیار درخشان است. او از مشکلات در مدرسه به جرم‌های کوچک می‌رسد، در حالی که تحت نظارت چندان دقیق مادر خیانت‌کارش (کلر موریه) و پدر خوش‌گذرانش (آلبر رمی) قرار دارد که بیشتر وقتشان را به دعوا با یکدیگر می‌گذرانند. وقتی که شیطنت‌های او بالاخره توجه پلیس را جلب می‌کند، تصمیم می‌گیرند که شاید مدتی در...

ژان-پی‌یر لئود در این داستان درباره یک پسر جوان مشکل‌دار بسیار درخشان است. او از مشکلات در مدرسه به جرم‌های کوچک می‌رسد، در حالی که تحت نظارت چندان دقیق مادر خیانت‌کارش (کلر موریه) و پدر خوش‌گذرانش (آلبر رمی) قرار دارد که بیشتر وقتشان را به دعوا با یکدیگر می‌گذرانند. وقتی که شیطنت‌های او بالاخره توجه پلیس را جلب می‌کند، تصمیم می‌گیرند که شاید مدتی در کانون اصلاح و تربیت برایش ضرری نداشته باشد، بنابراین او را به آنجا می‌فرستند - اما مدت زیادی آنجا نمی‌ماند! این داستان اپیزودیک همزمان خنده و کنایه را به همراه دارد. نمی‌توان از این پسر سرکش خوش‌مان نیاید. او به دنبال توجه است (هرچند که قطعاً به دنبال آن است)، اما بیشتر از همه، دارای ابتکار است. او خسته است؛ خسته از دعواهای مداوم والدینش و از معلمانی که واقعاً به او اهمیت نمی‌دهند. او شیطنت‌آمیز است و از تفریح کردن لذت می‌برد - به ویژه با دوستش "رنه" (پاتریک آوفه) که با او چند ماجراجویی دارد و حتی به مدت کوتاهی با هم زندگی می‌کنند. سرقت موضوع جدی‌ای است، اما به طریقی وقتی که او یک ماشین تحریر خراب را از دفتر پدرش برمی‌دارد، نمی‌توانی از لبخند زدن خودداری کنی. پایان این فیلم شامل یکی از آن صحنه‌هاست که هرگز فراموش نخواهی کرد. سادگی آن و همچنین اجرای دلنشین و پرشور این پسر جوان، باعث می‌شود که این فیلم به یاد ماندنی، لذت‌بخش و احتمالاً محبوب‌ترین اثر از فرانسوا تروفو باشد.