فیلم Take This Waltz 2011

فیلمی با داستانی تدریجی درباره واقعیت عشق، ازدواج، ناامنی و این که چقدر ممکن است آن سوی چمن‌ها سبزتر به نظر برسد. این فیلم به قلم و کارگردانی سارا پالی، داستان مارگوت را روایت می‌کند، زنی که ظاهراً در ازدواجی خوشبخت به سر می‌برد اما وقتی با هنرمند جذاب و راننده ریكشای همسایه آشنا می‌شود، نگاهش به سمت دیگر متمایل می‌شود. مارگوت به‌خوبی توسط میشل ویلیامز بازی...

فیلمی با داستانی تدریجی درباره واقعیت عشق، ازدواج، ناامنی و این که چقدر ممکن است آن سوی چمن‌ها سبزتر به نظر برسد. این فیلم به قلم و کارگردانی سارا پالی، داستان مارگوت را روایت می‌کند، زنی که ظاهراً در ازدواجی خوشبخت به سر می‌برد اما وقتی با هنرمند جذاب و راننده ریكشای همسایه آشنا می‌شود، نگاهش به سمت دیگر متمایل می‌شود. مارگوت به‌خوبی توسط میشل ویلیامز بازی شده است. او ترکیبی جالب از اعتماد به نفس آرام، ناامنی، و یک رویای نادیده گرفته شده است که نمی‌داند از زندگی‌اش چه می‌خواهد. شوهرش لو، با بازی ست روگن، در یک اجرای دراماتیک غیرمستقیم، هرچند شخصیتش گاهی کمی سطحی و دو بعدی به نظر می‌رسد. عشق جدید، دانیل، با بازی لوک کربی، نوعی از مرد رویاهای شاد و پرشور است؛ او همه چیزش اعتماد به نفس، جذابیت، شدت احساسی و هنری است. فقط از او نپرسید چطور می‌تواند با کشیدن ریكشا اجاره‌اش را پرداخت کند. او یک شخصیت رویایی غیرواقعی است که برای حواس‌پرتی مارگوت و به چالش کشیدن ازدواجش به تصویر کشیده شده است. این فیلم واقعاً حول محور مارگوت می‌چرخد و او شخصیتی عالی است. او واقعاً به عنوان یک انسان واقعی احساس می‌شود، کمی آزاردهنده در بعضی مواقع، با نیت خوب، و معمولاً قادر به کنار آمدن با زندگی‌ای که فاقد هرگونه هدف است، نیست. رابطه‌اش با لو زمانی که در حال بررسی جزئیات زندگی روزمره هستند، واقعی به نظر می‌رسد. آن‌ها بازی‌های خنده‌دار زوجی دارند و روش‌های خاصی برای آزار یکدیگر. متأسفانه، طبیعت غیرقابل درک لو همیشه واقعی به نظر نمی‌رسد. مارگوت به توجه نیاز دارد و لو نمی‌داند چطور با این نیازها کنار بیاید، بنابراین فقط بر روی وظیفه‌اش تمرکز می‌کند. آن‌ها پنج سال است که ازدواج کرده‌اند و نمی‌تواند این نیاز مارگوت تازه ظهور کرده باشد؛ پس ناتوانی لو در برقراری ارتباط با او یا دلداری‌اش یکی از معدود بخش‌های فیلم است که غیرواقعی به نظر می‌رسد. شاید باید فکر کنیم این نیاز جدیدی است که از زمانی که مارگوت وسوسه شده، به وجود آمده، اما این برای من درست به نظر نمی‌رسد. دیگر ستاره واقعی این فیلم، شهر تورنتو است. پالی آن را زنده و رنگارنگ به تصویر می‌کشد و مکانی که دوست دارم خودم ببینم. این فیلم برای همه مناسب نیست. برخی کاستی‌ها در آن وجود دارد که نمی‌توان نادیده گرفت و برخی موضوعات ممکن است برای مردم آزاردهنده باشد. اما جایی که این فیلم در سطح فکری کمی ضعیف است، در سطح احساسی و هنری جبران می‌کند. واقعاً فیلمی زیبا از نظر تصویربرداری است که اگر از درام‌های عاشقانه لذت می‌برید، تماشایش ارزشمند است.