بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
سم پیلزبری یک کارگردان و تهیه‌کننده فیلم آمریکایی است.
سم پیلزبری که در کانکتیکت بزرگ شده، در سن ۱۴ سالگی به نیوزیلند مهاجرت کرد. در سن ۲۳ سالگی، کار خود را در واحد فیلم ملی متعلق به دولت آغاز کرد و به گروهی از فیلم‌سازان نوظهور پیوست که...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
سم پیلزبری یک کارگردان و تهیه‌کننده فیلم آمریکایی است.
سم پیلزبری که در کانکتیکت بزرگ شده، در سن ۱۴ سالگی به نیوزیلند مهاجرت کرد. در سن ۲۳ سالگی، کار خود را در واحد فیلم ملی متعلق به دولت آغاز کرد و به گروهی از فیلم‌سازان نوظهور پیوست که موضوعات و سبک‌های جدیدی را بررسی می‌کردند.
پیلزبری هفت فیلم در واحد فیلم ملی کارگردانی کرد، از جمله یک مطالعه چندوجهی درباره هنرمند رالف هوتره و یک نگاهی ساتیریک به روابط کاری (مردان و سوپرمن‌ها). او همچنین بخشی از تیم کارگردانی کرونیک بازی‌های هم‌سود بازی‌های ۷۴ بود و هم در صحنه و هم در میز ویرایش برای فیلم «برای مدتی به شمال رفته» ساخته پل ماندور کار کرد.
پیلزبری در سال ۱۹۷۵ به صورت مستقل کار کرد. مستند «زایمان» با R.D. Laing جوایزی در دو طرف تاسمان و جنجال‌هایی در انگلستان و ایالات متحده به دست آورد. این فیلم به بررسی انتقادی روانپزشک اسکاتلندی R.D. Laing درباره روش‌های پزشکی غربی در زایمان می‌پرداخت. پیلزبری همچنین بر روی چهار مستند برای برنامه تلویزیونی «هفت روز» کار کرد که به زندگی یک مادر تنها، یک زندانی سابق، بیماران بیمارستان و جوانان مائوری در شهر پرداخت.
مستندهای تلویزیونی بیشتری دنبال شد و سپس در سال ۱۹۷۸، «برخلاف چراغ‌ها»، یک درام کوتاه که بر اساس داستانی از ویتی ایهیمرا بود. مستند «دور بای‌ها» پیلزبری به نام «بزرگترین دویدن روی زمین» جوایزی در جشنواره‌های شیکاگو و تورین به دست آورد.
اولین فیلم بلند پیلزبری در سال ۱۹۸۱ با «کودک ترس» بود که بر اساس رمانی گوتیک از رونالد هیو موریسون ساخته شده بود. این فیلم از دید دو پسر نوجوان روایت می‌شود و ورود یک غریبه مرموز (که توسط افسانه سینمای آمریکا جان کارادین بازی می‌شود) به یک شهر در دهه ۵۰ را توصیف می‌کند. در سال ۱۹۸۲، «کودک ترس» به عنوان اولین فیلم کیوی موفق به دعوت به جشنواره فیلم کن در بخش غیررقابتی «هفته کارگردانان» شد. ستاره نوجوان جانویی اسمیت بعداً خود را به عنوان یک فیلم‌بردار در انگلستان بازآفرینی کرد.
سپس پیلزبری به طور گسترده‌ای بر روی اقتباسی سینمایی از رمان علمی تخیلی «زمین آرام» کار کرد، قبل از اینکه پروژه را به کارگردان جف مرفی بسپارد و تصمیم بگیرد که نیاز به چشم‌های تازه دارد (او بعداً به شوخی گفت که یکی از تنها کارگردانانی است که خود را اخراج کرده است). در عوض، پیلزبری داستان مهاجران دهه ۱۸۸۰ «قلب سرزمین‌های مرتفع» را برای تلویزیون کارگردانی کرد (بر اساس رمانی از الیزابت گوانز) و سپس به فیلم جاده‌ای تاریخی «هتل ستاره‌ای» که ستاره آن گریر رابسون بود، منتقل شد.
از «هتل ستاره‌ای» به بعد، پیلزبری به طور گسترده‌ای کارگردانی کرده است، عمدتاً در فیلم‌های تلویزیونی آمریکایی. او در سال ۲۰۰۰ به ساخت فیلم‌های کیوی بازگشت و فیلم «زمین کج» را ساخت که داستان تقابل دو مائوری: یک فروشنده مواد مخدر نظامی و یک مرد نظامی سابق تمورا موریسون است.
دیگر فیلم‌های بلند پیلزبری شامل «رهایی ویلی ۳»، فیلم جاده‌ای «بدبختی بی‌پایان» در سال ۲۰۰۸ و «شوالیه‌سوار ۲۰۱۰» است.
این روزها پیلزبری یک شغل دوم به عنوان تولیدکننده شراب دارد. در سال ۲۰۰۰، او و یک شریک تجاری شرکت شراب آریزونا «دوس کابه‌زاس» را به گروهی به رهبری خواننده اصلی گروه راک «ابزار» فروختند. شرکت شراب پیلزبری به زودی پس از آن تأسیس شد.
شرح فوق از مقاله ویکی‌پدیا سم پیلزبری است، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
