Tegan West

بیوگرافی

پیانیست و رهبر ارکستر متغیر و پرهیاهوی اسپانیایی که زندگی و حرفه‌اش متنوع و اغلب جنجالی بود. او در والنسیا به دنیا آمد و یک نابغه کودک بود که در هفت سالگی کنسرت‌های پیانو اجرا می‌کرد و با نواختن تا ۱۴ ساعت در روز در یک سینمای ساکت، درآمد خانواده‌اش...

پیانیست و رهبر ارکستر متغیر و پرهیاهوی اسپانیایی که زندگی و حرفه‌اش متنوع و اغلب جنجالی بود. او در والنسیا به دنیا آمد و یک نابغه کودک بود که در هفت سالگی کنسرت‌های پیانو اجرا می‌کرد و با نواختن تا ۱۴ ساعت در روز در یک سینمای ساکت، درآمد خانواده‌اش را تأمین می‌کرد. او فارغ‌التحصیل ممتاز از کنسرواتور موسیقی پاریس بود و تا ۲۴ سالگی، سمت سابق فرانتس لیست به عنوان رهبر دپارتمان پیانو کنسرواتور ژنو را اشغال کرد. در سال ۱۹۲۸، در لندن به عنوان یک پیانیست کنسرتی debut کرد و سال بعد کنسرت گامور بیتهوون را تحت رهبری لئوپولد استوکوفسکی در فیلادلفیا با استقبال خوب منتقدان و تماشاگران اجرا کرد. او از موفقیت‌هایش راضی نبود و از سال ۱۹۳۳ به رهبری ارکستر پرداخت و در نهایت رهبری ارکستر فیلارمونیک راچستر را بر عهده گرفت و اولین اپرای خود را در سال ۱۹۵۹ رهبری کرد. ایتوربی از محبوبیت تقریبا ستاره‌ای برخوردار بود (حتی در دهه ۱۹۵۰، طرفداران موسیقی پاپ را به موسیقی کلاسیک جذب کرد) و تنها هنرمند کلاسیک زمان خود بود که دو مدال طلای موسیقی را دریافت کرد. در سال ۱۹۴۶، RCA-Victor مبلغ بی‌سابقه ۱۱۸,۰۲۹ دلار به ایتوربی برای حق امتیاز شش ماهه پرداخت کرد که عمدتاً برای ضبط پولونز در لا بمل شوپن بود (این ضبط تا سال ۱۹۷۴، دو میلیون نسخه فروخت). ایتوربی شخصیتی تندخو داشت و با موتور سیکلت و خودروهای ورزشی مختلف با بی‌پروا حرکت می‌کرد. وقتی این وسایل نقلیه به اندازه کافی سریع نبودند، سوار هواپیمای شخصی‌اش، "ال توریا" می‌شد. تا سال ۱۹۴۶، ۱۵۰۰ ساعت پرواز ثبت کرده بود و اغلب بین کنسرت‌ها قاره‌ها را طی می‌کرد. او چندین بار نزدیک بود جانش را از دست بدهد که باعث شد لقب "احمق پرنده" را به دست آورد. خشم آتشین ایتوربی زمانی نمایان شد که در حین یک اجرا در کلیولند به دلیل صدای زیاد تماشاگران در حین خوردن هات داگ و نوشابه از صحنه خارج شد. پیش از آن، در حین رهبری ارکستر فیلادلفیا، به خاطر مزاحمت ناشی از تأخیر شهردار و همراهانش، یک صندلی را به سمت صحنه پرتاب کرد. این عمل نیز به او لقب "ایتوربی طوفانی" را داد. حوادث دیگری نیز از این دست وجود داشت. او با بنی گودمن در یک برنامه رادیویی ظاهر نشد و به وضوح دلیل آن را ترکیب جاز و موسیقی کلاسیک می‌دانست. بعداً، او با جسارت از اجرای تلویزیونی با روزماری کلونی امتناع کرد. به طرز کنایه‌آمیزی، کارنامه سینمایی ایتوربی شامل نواختن نه تنها موسیقی کلاسیک بلکه موسیقی محبوب نیز بود، از بوگی-وُگی تا هانکی‌تونک. پس از اینکه تهیه‌کننده بوریس پاس‌ترناک او را متقاعد کرد که در موزیکال‌های MGM ظاهر شود، ایتوربی به راحتی به این رسانه جدید سازگار شد. البته در تمام نقش‌های سینمایی‌اش فقط خودش را بازی کرد. فیلم‌هایی مانند "لنگرها به پیش" (۱۹۴۵) (که در آن یک ارکستر ۱۰۰ نفره را برای رژه افتتاحیه رهبری کرد) و "سه دختر جسور" (۱۹۴۸) به او اجازه می‌دادند تا به میزان مناسبی خود را ابراز کند. خواهرش آمپارو ایتوربی (۱۸۹۹-۱۹۶۹) که در سال‌های گذشته اغلب او را در کنسرت‌های دو نفره پیانو همراهی می‌کرد، در سه فیلم او ظاهر شد، از جمله "آن بوسه نیمه‌شب" (۱۹۴۹). ایتوربی در ۲۸ نوامبر ۱۸۹۵ در والنسیا، اسپانیا به دنیا آمد و در ۲۸ ژوئن ۱۹۸۰ (در سن ۸۴ سالگی) در لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده درگذشت.

نمایش بیشتر