بیوگرافی
نیتا نالدی (۱۳ نوامبر ۱۸۹۴ – ۱۷ فوریه ۱۹۶۱)، که با نام ماری دولی متولد شد، یک بازیگر فیلم‌های صامت آمریکایی بود. او معمولاً در نقش زن فتال/وَمپ بازی می‌کرد، شخصیتی که ابتدا توسط بازیگر تدا بارا محبوب شد.
پس از ورود به وادویل، نالدی در سال ۱۹۱۸ در برادوی به...
نیتا نالدی (۱۳ نوامبر ۱۸۹۴ – ۱۷ فوریه ۱۹۶۱)، که با نام ماری دولی متولد شد، یک بازیگر فیلم‌های صامت آمریکایی بود. او معمولاً در نقش زن فتال/وَمپ بازی می‌کرد، شخصیتی که ابتدا توسط بازیگر تدا بارا محبوب شد.
پس از ورود به وادویل، نالدی در سال ۱۹۱۸ در برادوی به عنوان یک دختر کر در نمایش "The Passing Show of 1918" در Winter Garden debut کرد. حضور او در آن تولید به شغل‌های بیشتری در صحنه منجر شد. به زودی او در "Ziegfeld Follies" در سال‌های ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹ قرار گرفت. در این زمان، او نام نیتا نالدی را انتخاب کرد که به یک دوست دوران کودکی به نام فلورنس رینالدی ادای احترام بود.
او به کار در برادوی ادامه داد و پس از یک اجرای موفق در "The Bonehead"، فرصتی برای همکاری با تهیه‌کننده معروف ویلیام آ. برادی پیدا کرد. برادی او را در نمایش "Opportunity" در سال ۱۹۲۰ انتخاب کرد.
نالدی از او خواسته شد تا در یک فیلم کوتاه با کمدین اسکاتلندی جانی دولی (بی‌ارتباط) بازی کند. او پس از متوجه شدن به نیت عاشقانه دولی با یک زن دیگر، از فیلم کناره‌گیری کرد. سپس به او نقشی در "A Divorce of Convenience" با اوون مور پیشنهاد شد. پس از آن دو فیلم، او در چندین فیلم مستقل نقش‌های کوچکی داشت تا اینکه برای "Dr. Jekyll and Mr. Hyde" (۱۹۲۰) با جان بری‌مُور انتخاب شد. این نقش در فیلم به نالدی اعتبار زیادی بخشید. در طول تولید "Dr. Jekyll and Mr. Hyde"، بری‌مُور و نالدی دوستان شدند و این دوستی سال‌ها ادامه داشت، به طوری که بری‌مُور او را با محبت "Dumb Duse" می‌نامید.
نالدی توسط نویسنده اسپانیایی وینسنت بلاسکو ایبانز برای نقش دونا سول در نسخه فیلمی از رمانش "Blood and Sand" (۱۹۲۲) انتخاب شد. نالدی توسط Famous Players-Lasky برای این نقش امضا شد و این اولین همکاری او با ایزد سینما رودولف والنیتو بود. این فیلم موفقیت بزرگی بود، زیرا به نالدی تصویر یک vamp داد که تا آخر عمر او را دنبال می‌کرد. نالدی و والنیتو هرگز رابطه عاشقانه‌ای نداشتند و او یکی از معدود افرادی بود که با همسرش ناتاچا رامبوا دوست شد، هرچند که آن دوستی پس از طلاق والنتینوها تلخ شد.
به دلیل مشکلات مالی ناشی از بازنشستگی‌اش از فیلم‌ها و همچنین رکود اقتصادی، نالدی در سال ۱۹۳۲ ورشکستگی اعلام کرد. او در سال ۱۹۳۳ به صحنه بازگشت و در نمایش "Queer People" و "The Firebird" بازی کرد. از سال ۱۹۲۴، مطبوعات درباره وزن او انتقادات زیادی داشتند، اما نقدها به حضور او در هر دو نمایش این بار به ویژه تند و خشن بودند – به حدی که نالدی در سال ۱۹۳۴ علیه یک روزنامه به مبلغ ۵۰۰,۰۰۰ دلار شکایت کرد. این شکایت در سال ۱۹۳۸ رد شد.
در سال ۱۹۴۲، نالدی برای فیلم "For Whom the Bell Tolls" در نظر گرفته شد اما نتوانست آن نقش را بگیرد. او هرگز فیلم دیگری نساخت. همان سال، او در یک ریو در نیویورک با مِی موری حضور یافت و شعر ۱۸۹۷ "A Fool There Was" را به طور کامل در سبک کیچ قرائت کرد.
در سال ۱۹۵۲، او نقش قابل توجهی در نمایش "In Any Language" داشت که با بازیگر افسانه‌ای صحنه اوتا هاگن همبازی بود. در سال ۱۹۵۵، او به کارول چنیگ آموزش داد که چگونه به عنوان یک vamp عمل کند، برای موزیکال جدید چنیگ "The Vamp". چنیگ برای آن نقش نامزد بهترین بازیگر زن در موزیکال شد.
نالدی سال‌های پایانی عمرش را در شهر نیویورک گذراند، جایی که در سن ۶۶ سالگی بر اثر حمله قلبی در آپارتمانش درگذشت. او در قطعه خانوادگی در قبرستان کالبری در کوئینز، نیویورک به خاک سپرده شد.
به خاطر کمک‌هایش به صنعت فیلم، نیتا نالدی با یک ستاره در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود در ۶۳۱۶ بلوار هالیوود مورد تجلیل قرار گرفت.
نمایش بیشتر
