Carroll Baker

بیوگرافی

کارول بیکر (متولد ۲۸ مه ۱۹۳۱) یک بازیگر پیشین آمریکایی است که به عنوان یک بازیگر درام جدی و به‌ویژه در دهه ۱۹۶۰ به عنوان نماد جنسی سینما محبوبیت داشته است. بعد از تحصیل زیر نظر لی استراسبرگ در استودیوی بازیگران، بیکر از سال ۱۹۵۴ در برادوی به اجرا پرداخت....

کارول بیکر (متولد ۲۸ مه ۱۹۳۱) یک بازیگر پیشین آمریکایی است که به عنوان یک بازیگر درام جدی و به‌ویژه در دهه ۱۹۶۰ به عنوان نماد جنسی سینما محبوبیت داشته است. بعد از تحصیل زیر نظر لی استراسبرگ در استودیوی بازیگران، بیکر از سال ۱۹۵۴ در برادوی به اجرا پرداخت. از آنجا، او توسط کارگردان الیا کازان برای بازی در نقش اصلی فیلم «دختر بچه» که اقتباسی از دو نمایشنامه تنسی ویلیامز بود، جذب شد. در اواسط دهه ۱۹۶۰، به عنوان یک بازیگر قراردادی برای پارامونت پیکچرز، بیکر بعد از بازی به عنوان یک بیوه هوسران در فیلم «فرش‌دوزان» (۱۹۶۴) به یک نماد جنسی تبدیل شد. تهیه‌کننده فیلم، جوزف ای. لوین، او را در فیلم «سیلویا» انتخاب کرد و سپس نقش جین هارلو را در فیلم بیوگرافی «هارلو» (۱۹۶۵) به او داد. با وجود تبلیغات پیشین قابل توجه، «هارلو» با شکست انتقادی مواجه شد و بیکر در سال ۱۹۶۶ به دلیل یک اختلاف قانونی بر سر قراردادش با پارامونت و نظارت لوین بر کارنامه‌اش به ایتالیا نقل مکان کرد. در اروپا، او ۱۰ سال بعدی را به بازی در فیلم‌های ژیالو و ترسناک با مضامین سخت پرداخت و شامل فیلم «بدن شیرین دبورا» (۱۹۶۸) اثر رومولو گوریری، یک سری چهار فیلم با امبرتو لنزی که با «ارگاسم» (۱۹۶۹) آغاز و با «چاقوی یخ» (۱۹۷۲) به پایان رسید، و فیلم «بابا یاگا» (۱۹۷۳) اثر کُرادو فارینا بود. بیکر در نقش‌های پشتیبان در چندین درام تحسین‌شده در دهه ۱۹۸۰ نیز ظاهر شد، از جمله درام «ستاره ۸۰» (۱۹۸۳) به عنوان مادر قربانی قتل، دوروتی استراتن، و درام نژادی «فرزند بومی» (۱۹۸۶) که بر اساس رمان ریچارد رایت بود. در دهه ۱۹۹۰، بیکر در چندین سریال تلویزیونی مانند «قتل، او نوشت»، «حقوق لس آنجلس» و «رازوِل» نقش‌های مهمان داشت. او در سال ۲۰۰۳ به طور رسمی از بازیگری کناره‌گیری کرد.