بیوگرافی
اندریا لیدز (۱۸ اوت ۱۹۱۴ – ۲۱ مه ۱۹۸۴) یک بازیگر فیلم آمریکایی بود. او در اواخر دهه ۱۹۳۰ به عنوان یک بازیگر مکمل محبوب شناخته می‌شد و برای بازی‌اش در فیلم «دروازه صحنه» (۱۹۳۷) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن شد. او در حال پیشرفت به سمت نقش‌های...
اندریا لیدز (۱۸ اوت ۱۹۱۴ – ۲۱ مه ۱۹۸۴) یک بازیگر فیلم آمریکایی بود. او در اواخر دهه ۱۹۳۰ به عنوان یک بازیگر مکمل محبوب شناخته می‌شد و برای بازی‌اش در فیلم «دروازه صحنه» (۱۹۳۷) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن شد. او در حال پیشرفت به سمت نقش‌های اصلی بود که در پی ازدواجش در ۱۹۳۹ از بازیگری کناره‌گیری کرد و بعدها به عنوان یک پرورش‌دهنده موفق اسب فعالیت کرد.
او کار خود را در صنعت فیلم از سال ۱۹۳۳ با بازی در نقش‌های کوچک و با استفاده از نام واقعی‌اش آغاز کرد. به عنوان اندریا لیدز، او اولین نقش مهمش را در فیلم «بیا و بگیرش» (۱۹۳۶) بازی کرد و با فیلم بعدی‌اش «این ممکن است برای تو اتفاق بیفتد!» (۱۹۳۷) موفقیت دیگری به دست آورد.
به عنوان بخشی از یک گروه بازیگری که شامل کاترین هپبورن، جینجر راجرز و لوسییل بال بود، لیدز برای بازی‌اش به عنوان یک بازیگر جوان در «دروازه صحنه» (۱۹۳۷) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن شد. او برای نقش ملانی در «بر باد رفته» تست داد، اما این نقش به الیویا د هاویلند داده شد.
کیفیت سالم او باعث شد تا در فیلم «گلدویین فالیز» (۱۹۳۸) که در آن به عنوان "خانم انسانیت" بازی کرد، انتخاب شود – زنی که توسط یک مدیر خسته هالیوود به عنوان نماینده زن ایده‌آل آمریکایی در نظر گرفته می‌شد. این فیلم موفقیت چندانی نداشت و نقدهای ضعیفی دریافت کرد.
او بعداً در دو فیلم با بازی جوئل مک‌کرا (که پیش‌تر در «بیا و بگیرش» نقش برادرش را بازی کرده بود) به نام‌های «جوانی یک شنگول» (۱۹۳۸) و «آنها موسیقی خواهند داشت» (۱۹۳۹) بازی کرد و برای اولین بار نقش اصلی زن را ایفا کرد. او به بازی در نقش زن عاشق در یک فیلم ماجراجویانه که در فیلیپین سال ۱۹۰۶ می‌گذشت، ادامه داد، «شکوه واقعی» که در آن مقابل گری کوپر و دیوید نیون بازی کرد و همچنین در اولین بیوگرافی تکنیکالر از استیفن فاستر، «رودخانه سوونی» (۱۹۳۹) مقابل دان آمه‌چی بازی کرد.
آخرین فیلم او، «زمین‌زده» (۱۹۴۰)، یک معمای قتل فانتزی بود که در آن شخصیت لیدز قتل شوهرش را حل می‌کند و از روح او کمک می‌گیرد.
این فیلم‌ها نسبتاً موفق بودند و لیدز همچنان یک بازیگر محبوب باقی ماند. در ۱۹۳۹ او با رابرت استوارت هاوارد، پسر بازرگان کالیفرنیا و مالک اسب‌های مسابقه چارلز اس. هاوارد ازدواج کرد و تصمیم گرفت تا فیلم‌ها را ترک کند و خود را به تربیت خانواده اختصاص دهد. پدرشوهرش مالک و مسابقه‌دهنده «سی‌بیسکویت» بود و او با شوهرش به یک مالک/پرورش‌دهنده موفق اسب تبدیل شد.
نمایش بیشتر
