فیلم The Lost Patrol 1934

زمانی که فرمانده یک گشت بیابانی در حین رهبری مردانش در یک ماموریت مخفی مورد شلیک قرار می‌گیرد، هیچ‌کس نمی‌داند که قرار است به کجا بروند، اما "سروان کوینکانون" (آیا برای شخصیت ویکتور مک‌لاگلن الزامی قراردادی وجود داشت که این نام را داشته باشد؟) می‌داند که باید به‌زودی آب و پناهگاهی پیدا کنند. به همین منظور، آنها به سمت یک واحه حرکت می‌کنند و در...

زمانی که فرمانده یک گشت بیابانی در حین رهبری مردانش در یک ماموریت مخفی مورد شلیک قرار می‌گیرد، هیچ‌کس نمی‌داند که قرار است به کجا بروند، اما "سروان کوینکانون" (آیا برای شخصیت ویکتور مک‌لاگلن الزامی قراردادی وجود داشت که این نام را داشته باشد؟) می‌داند که باید به‌زودی آب و پناهگاهی پیدا کنند. به همین منظور، آنها به سمت یک واحه حرکت می‌کنند و در آنجا برای شب استراحت می‌کنند، اما صبح روز بعد متوجه می‌شوند که اسب‌هایشان دزدیده شده و نگهبان آنها کشته شده است. حالا با تابش آفتاب بر سرشان و بدون هیچ ایده‌ای درباره آنچه باید انجام دهند، وضعیت روانی آنها بر هر یک از مردان به شیوه‌های مختلف تأثیر می‌گذارد. آنها می‌دانند که هر حرکت نادرستی ممکن است آنها را طعمه‌ای برای تیراندازانی کند که کاپیتانشان را کشته‌اند، اما به زودی انضباطشان به خطر می‌افتد و کار سروان برای حفظ کنترل بر اوضاع دشوار می‌شود. در میان سربازانش، "ساندرز" (بوریس کارلوف) که به شدت مذهبی است، به‌طور فزاینده‌ای پرشور می‌شود و همچنین تلاش مؤثری از رجنالد دنی به عنوان یک افسر و یک مرد محترم وجود دارد که عزمش بر حفظ رفتارهای متمدنانه در حالی که دشمن نامرئی‌شان در تپه‌های شنی پنهان است، مصمم است. من این سناریوهای محاصره را دوست دارم که در آن هر یک از شخصیت‌ها می‌توانند دقایق خاصی از درخشش خود را داشته باشند و به طور کلی جان فورد به هر یک از این گروه کوچک اجازه می‌دهد تا زاویه دید متفاوتی از وضعیت خود را ارائه دهند، اما در اصل، این فیلم بیشتر درباره کارلوف و مک‌لاگلن است که به آرامی اما مؤثر با درجه‌ای از خطر پیش می‌رود تا به پایان برسد.