فیلم Harvest 2024

به عنوان یک اسکاتلندی، فکر می‌کنم این یکی از آن فیلم‌هایی است که باید از آن خوشم بیاید - بازیگران خوب و یک مفهوم جالب در پس‌زمینه دارد - اما در نهایت از احساس سرد و بی‌روح آن ناامید شدم. یک جامعه کشاورزی اسکاتلندی صبح یک روز بیدار می‌شود و متوجه می‌شود یکی از انبارهای لرد "کنت" (هری ملینگ) در آتش آسیب دیده است. به...

به عنوان یک اسکاتلندی، فکر می‌کنم این یکی از آن فیلم‌هایی است که باید از آن خوشم بیاید - بازیگران خوب و یک مفهوم جالب در پس‌زمینه دارد - اما در نهایت از احساس سرد و بی‌روح آن ناامید شدم. یک جامعه کشاورزی اسکاتلندی صبح یک روز بیدار می‌شود و متوجه می‌شود یکی از انبارهای لرد "کنت" (هری ملینگ) در آتش آسیب دیده است. به نظر می‌رسد این کافی نیست، بلکه دود دیگری نیز از سمت مقابل روستا که برخی تازه‌واردها برای شب آنجا مستقر شده‌اند، بلند می‌شود. شک و تردید در بین مردم افزایش می‌یابد، اما قبل از اینکه آنها نیز به همین نتیجه برسند، "والت" (کالب لندری جونز) سعی می‌کند بفهمد چه اتفاقی افتاده و دو نفر از مهمانان در قید و بند قرار می‌گیرند. در همین حال، روستاییان نسبت به "کویل" (آرینزه کین) نیز کمی احتیاط می‌کنند، زیرا او نه تنها لباس عجیبی بر تن دارد، بلکه به دستور رئیسشان موظف به نقشه‌برداری از املاک او برای افزایش بهره‌وری شده است. با پیشرفت داستان، متوجه می‌شویم که "کنت" و "والت" دوستان قدیمی هستند، اما تراژدی بر زندگی هر دوی آنها تأثیر گذاشته و آنها را به سایه‌هایی از خودِ گذشته‌شان تبدیل کرده است. اوج داستان زمانی است که "جردن" (فرانک دیلین) به عنوان یک شخصیت مرموز وارد می‌شود و ادعای مالکیت بر کل روستا را می‌کند و از همه می‌خواهد که جابجا شوند تا او بتواند گوسفند بیشتری پرورش دهد. آنها باید به کجا بروند؟ تأکید زیادی بر گویش محلی و گاهی اوقات بسیار عامیانه‌ای که در اینجا استفاده شده، شده است، اما متأسفانه میکس صدا به قدری ضعیف است که نیمی از زمان شنیدن دیالوگ‌ها دشوار است - و این برای درامی که به طور قابل توجهی بر روی شخصیت‌ها و مکالمات آنها تمرکز دارد، خوب نیست. در حالی که داستان به آرامی پیش می‌رود، با مجموعه‌ای از پیام‌های تاریخی مختلط مواجه می‌شویم که نقاطی را مطرح می‌کنند که واقعاً با وقایع یا شرایطی که می‌توانیم ببینیم، سازگار نیستند و در حالی که به سمت یک نتیجه غیرقابل‌تغییر حرکت می‌کنیم، به وضوح دچار سردرگمی و عدم علاقه نسبت به کل ماجرا شدم. نه "سی‌ال‌جی" و نه "ملینگ" واقعاً خود را تحمیل نمی‌کنند، اگرچه این به شخصیت‌های نسبتاً ضعیف آنها مربوط می‌شود و رفتارهای درون‌گروهی و خرافاتی جمعیت به طرز غیرقابل‌باوری کلیشه‌ای از برخی ویژگی‌های اسکاتلندی یا انگلیسی یا بریتانیایی یا حتی برزیلی به نظر می‌رسد! طراحی تولید این فیلم بسیار اصیل و واقعی به نظر می‌رسد و تلاش قابل توجهی برای بازسازی یک جامعه تحت سرپرستی اشراف انجام شده است - هرچند به طرز عجیبی، بدون هیچ شخصیت مذهبی مهمی - که زندگی کاملاً متفاوتی از رعایایش داشت. من کتابی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده را نخوانده‌ام، اما حدس می‌زنم که سیاست‌های مربوط به تخلیه‌های هایلند ممکن است الهام‌بخش اینجا باشد. با این حال، آن جنبه نیز به اندازه باقی این تلاش بی‌هدف، ناپخته است. من این فیلم را دو بار دیده‌ام اما احساس می‌کنم که همه چیزی که می‌توانستم از آن بگیرم را گرفته‌ام و فقط حس می‌کنم که این اثر ناقص و کمی ناامیدکننده است.