فیلم Son of Flubber 1962

دنباله‌ای ضعیف بر «استاد فراموشکار». «فرزند فلابر» در هر زمینه‌ای نسبت به نسخه اصلی inferior است. من نسخه اصلی را به خاطر شوخی‌های سرگرم‌کننده‌اش تحسین می‌کنم، اما این فیلم تقریباً تمام آن جذابیت را از دست داده است. چند لحظه لبخندآور وجود دارد، اما بیشتر آن بی‌روح به نظر می‌رسد. یکی از دلایل اصلی این موضوع، داستان ضعیف و خسته‌کننده‌ای است که هرگز جذاب نیست. فلابر به...

دنباله‌ای ضعیف بر «استاد فراموشکار». «فرزند فلابر» در هر زمینه‌ای نسبت به نسخه اصلی inferior است. من نسخه اصلی را به خاطر شوخی‌های سرگرم‌کننده‌اش تحسین می‌کنم، اما این فیلم تقریباً تمام آن جذابیت را از دست داده است. چند لحظه لبخندآور وجود دارد، اما بیشتر آن بی‌روح به نظر می‌رسد. یکی از دلایل اصلی این موضوع، داستان ضعیف و خسته‌کننده‌ای است که هرگز جذاب نیست. فلابر به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیشتر بر «گاز» آن تمرکز می‌شود. پایان فیلم، مانند فیلم ۱۹۶۱، بسیار خسته‌کننده است و چیز خاصی اضافه نمی‌کند. فرد مک‌موری، به‌خاطر نقشش به عنوان پروفسور براینارد، دوباره خوب عمل کرده است. نانسی اولسن (بتی) و کینان وین (آلونزو) نیز دوباره در این فیلم حضور دارند، در حالی که تامی کرک (بیف) به نقش بزرگ‌تری وارد شده که علتش مشخص نیست. در مورد شخصیت‌های تحمیلی، جیمز وستر فیلد و فارست لوئیس دوباره در نقش‌های افسران هنسون و کلی حضور دارند؛ به نظر من، آنها تنها در «سگ پشمالو» خنده‌دار بودند که به وضوح این فیلم‌ها در یک جهان مشترک قرار دارند. قطعاً این دنباله نیاز به بزرگ‌تر و باشکوه‌تر بودن نسبت به فیلم قبلی داشت؟ با این حال، تقریباً همان مسیر را دنبال می‌کند بدون اینکه جذابیتی ایجاد کند. هنوز هم کنجکاوم ببینم داستان به کجا می‌رود برای دنباله‌های تولید شده توسط دیزنی چنل - هرچند باید صبر کنم تا ببینم، زیرا به طرز عجیبی در سرویس استریم استودیو یا جای دیگری نیستند. به‌طور کلی، این فیلم ارزش دیدن ندارد.