فیلم Munich 2005

فیلم جدید استیون اسپیلبرگ، یک تریلر با بودجه بالا است که از رویدادهای واقعی الهام گرفته شده است. این فیلم تنش‌زا و سرگرم‌کننده است و بازیگران خوبی دارد که باید به آن‌ها تقدیر کرد. من تمایلی به پرداختن به سیاست‌های پشت این فیلم یا دقت آن ندارم و تنها به جنبه سرگرمی آن نگاه می‌کنم. چند نکته درباره این فیلم وجود دارد که واقعاً از آن‌ها...

فیلم جدید استیون اسپیلبرگ، یک تریلر با بودجه بالا است که از رویدادهای واقعی الهام گرفته شده است. این فیلم تنش‌زا و سرگرم‌کننده است و بازیگران خوبی دارد که باید به آن‌ها تقدیر کرد. من تمایلی به پرداختن به سیاست‌های پشت این فیلم یا دقت آن ندارم و تنها به جنبه سرگرمی آن نگاه می‌کنم. چند نکته درباره این فیلم وجود دارد که واقعاً از آن‌ها خوشم آمد. شیمی بین تیم مأموریت، زمانی که شکل گرفت، بسیار تأثیرگذار بود. آن‌ها دوستان نزدیکی نیستند، اما به مرور زمان به ارزش هر یک از اعضا در تیم پی می‌برند. با وجود تنش‌های زیاد، من جنبه‌ای را که این مردان شروع به پرسش درباره اخلاقیات کارشان می‌کنند، نیز مورد توجه قرار دادم. این جنبه، این فیلمنامه را از بیشتر تریلرها متمایز می‌کند. همچنین من از «سیارا هینز» خوشم می‌آید. او آرامشی به نقش می‌آورد که پشت آن قدرت وجود دارد. من او را در نقش‌های دیگر نیز دوست داشتم، بنابراین انتظاری بیشتر از این نداشتم. من علاقه‌ای به تریلرها ندارم، اما اگر فیلم‌های بیشتری مثل این وجود داشت، کی می‌داند؟ شروع فیلم به گزارش‌های خبری آمریکایی درباره جنایت رخ داده در المپیاد مونیخ که منجر به قتل یازده نفر به دست گروه فلسطینی «سپتامبر سیاه» شد، می‌پردازد. دولت اسرائیل با چالشی دشوار در پی‌گیری مسئولان این حادثه مواجه است. در این راستا، آن‌ها به برنامه‌ای برای استخدام پنج فرد آزاد می‌رسند تا این کار را برایشان انجام دهند. این گروه به رهبری «اووئر» (اریک بنا) و با مدیریت «افیرایم» (جفری راش) به طور مشخصی در فاصله‌ای از دولت عمل می‌کند. در ادامه، این مردان با کمک «لوئی» (ماتیو آمالری) که از منابع مالی قابل توجه آن‌ها برای به‌دست آوردن اطلاعات درباره مکان این متهمان استفاده می‌کند، به مأموریت خود می‌پردازند. این کار مربوط به عدالت نیست، بلکه به سادگی انتقام است. نیازی به تلاش برای دستگیری این افراد زنده نیست، هرچند تلاش می‌کنند تا حد ممکن از خسارت جانبی جلوگیری کنند - به ویژه که تقریباً هیچ‌یک از فعالیت‌هایشان در خاک اسرائیل انجام نمی‌شود. زمانی که یکی از عملیات‌هایشان به طرز فاجعه‌باری به شکست می‌انجامد، آن‌ها شروع به شک می‌کنند که ممکن است توسط دیگر افراد بدخواه نیز برای انجام کارهای خود مورد سوءاستفاده قرار گرفته باشند. داستان اصلی حول محور انتقام و تنبیه می‌چرخد و هرچند در ابتدا کمی همدردی با این هدف داشتم، اما اقدامات بی‌رحمانه این مردان با توجیه خودخوانده‌شان برای کشتارشان به نظر من کمی غیرقابل توجیه شد. بازیگر «بنا» نتوانسته به اندازه کافی خود را یا شخصیتش را انسانی کند و هرچند «راش» گهگاه تأثیرگذار است، باقی بازیگران به ارائه عملکردی کم‌فروغ در مسیری که به نظر من به طور فزاینده‌ای غیرقابل بخشش بود، پرداخته‌اند. به انصاف نسبت به استیون اسپیلبرگ، فکر می‌کنم او این فیلم را به گونه‌ای ارائه کرده که دعوت به بحث و انتقاد می‌کند. نه تنها درباره جنایت تصادفی که آغازگر داستان است، بلکه درباره بی‌فایده بودن درگیر شدن در چرخه‌ای از خشونت خودتولیدکننده. «میشل لانزدیل» که به ظاهر «پاپا»یی آرام در زندگی صلح‌آمیز و خانوادگی در فرانسه روستایی است، به خوبی نشان می‌دهد که در این‌گونه درگیری‌ها به ندرت برنده‌ای وجود دارد و آن‌هایی که برنده می‌شوند، معمولاً هیچ‌گونه منافع واقعی ندارند. «آمالریک» در این نوع نقش‌ها خوب عمل می‌کند، اما در کل از این فیلم، که کمی طولانی به نظر می‌رسید، چندان تحت تأثیر قرار نگرفتم.