فیلم Backcountry 2014

**زیر حد انتظار، اما برای صداقت قابل قبول!** من کل فیلم را بدون اینکه بدانم بر اساس واقعیت است تماشا کردم. فقط بعداً متوجه شدم و نظرم کمی تغییر کرد. زیرا همیشه کیفیت محصول مهم نیست، بلکه چیزی که حقیقت را فاش می‌کند برای من در فیلم‌ها اهمیت دارد. این فیلم صادقانه بود و عدم پیروی از الگوی مشابه یک مزیت به شمار می‌آید. واضح است...

**زیر حد انتظار، اما برای صداقت قابل قبول!** من کل فیلم را بدون اینکه بدانم بر اساس واقعیت است تماشا کردم. فقط بعداً متوجه شدم و نظرم کمی تغییر کرد. زیرا همیشه کیفیت محصول مهم نیست، بلکه چیزی که حقیقت را فاش می‌کند برای من در فیلم‌ها اهمیت دارد. این فیلم صادقانه بود و عدم پیروی از الگوی مشابه یک مزیت به شمار می‌آید. واضح است که این یک فیلم B با بودجه کم و بازیگران ناشناخته بود. در حین تماشا، به این فکر می‌کردم که چرا شخصیت‌های فیلم این‌طور عمل نمی‌کنند. زیرا فیلم‌های سرگرم‌کننده باید برای رضایت بینندگان این کار را انجام دهند، اما این فیلم چنین مفهومی نداشت. آنچه به تصویر کشیده شده، واقعه واقعی بود. خوب، بیشتر صحنه‌های حیاتی با موجودات وحشی فقط به دلیل دسته‌بندی فیلم قابل قبول بودند. نمی‌توانند گرافیک یا حیوانات آموزش‌دیده را تأمین کنند، اما از تلاش‌شان قدردانی می‌کنم. از نظر داستان، زمان می‌برد تا به نقطه اصلی برسد. و سپس همه چیز قبل از نزدیک شدن به پایان به سرعت اتفاق می‌افتد. در ابتدا، روایت با نوعی تریلر متفاوت بازی می‌کند، اما پس از برخی تحولات، به هدف خود می‌رسد. همان‌طور که گفتم، انتظار نداشته باشید چیزی شبیه به "بازگشته" باشد. این فیلم برای توصیه کردن مناسب نیست، اما امتحان کردن آن به طور مستقل ایده بدی نیست. **امتیاز: ۵ از ۱۰** برای فیلمی که یکی از جملاتش به تم "پیش‌دبستانی" خلاصه می‌شود، "یک خرس در آنجا هست"، باید خرس بیشتری در آنجا وجود می‌داشت. با این حال، تماس اولیه با آن خرس فوق‌العاده بود. **امتیاز نهایی: ★★½ - بسیاری از جنبه‌ها برای من جذاب بود، اما به عنوان یک کل چندان کار نمی‌کرد.** ***فیلم مستقل گم‌شده در جنگل و تهدید شده توسط طبیعت*** یک زوج جوان از شهر بزرگ (جف روپ و میسی پرگرم) به کوهنوردی و کمپینگ در یک پارک استانی در طبیعت می‌روند و خود را گم کرده و مورد آزار خطرات اولیه، انسانی و حیوانی، قرار می‌گیرند. اریک بالفور به عنوان راهنمای مشکوک ایرلندی در اینجا حاضر است. این فیلم به نویسندگی و کارگردانی آدام مک‌دونالد، "بک‌کانتری" (۲۰۱۴) بر اساس داستان واقعی مارک جردن و جکی پری و برخوردشان با یک خرس آدم‌خوار در پارک استانی دریاچه میسینابی در شمال چپلوت، انتاریو در سال ۲۰۰۵، الهام گرفته شده است. پرگرم یادآور هیلاری سوانک است در حالی که روپ یادآور رای رومانو در جوانی و کمتر بی‌مزه است. اساساً این فیلم ترکیبی ارزان از فیلم‌های بقا در جنگل مانند "تحویل" (۱۹۷۲) و "لبه" (۱۹۹۷) است. اگر به این نوع فیلم‌ها علاقه دارید، "بک‌کانتری" برای یک فیلم مستقل به خوبی ساخته شده است. گاهی بازیگری شخصیت‌های اصلی قابل سوال است، اما به طور کلی کارآمد و گاهی بسیار خوب است. صحنه‌های حمله و خونریزی برای چنین فیلم با بودجه پایین عالی است. برخی بینندگان به وجود مرد جنگل مشکوک در عمل اول سوال کرده‌اند، اما این به "قوانین" ساختار داستان در هر نوع داستان تعلیق مربوط می‌شود: وقتی اوضاع کند می‌شود، نوعی درگیری را وارد کنید، به ویژه در عمل اول. به عبارت دیگر، برای تشویق بیننده به تماشای بیشتر، چیزی را در اوایل داستان به او بدهید: درگیری، مشکل، ترس، خشونت. من به‌طور واقعی تا زمانی که براد (راهنما) معرفی شد، از فیلم خسته شده بودم، که در نهایت به رویارویی منجر می‌شود. این توالی نسبتاً جذاب توجه من را جلب کرد و مرا تشویق به ادامه تماشا کرد. این دلیلی است که نویسنده/کارگردان آن را شامل کرده، به همراه چالشی برای شایستگی الکس و همچنین یک فریب. این فیلم ۱ ساعت و ۳۲ دقیقه طول می‌کشد و در پارک استانی رستول و نزدیک پاواسون، انتاریو (در جنوب شمال بی) و همچنین دریاچه کدی، منیتوبا فیلمبرداری شده است؛ من فرض می‌کنم صحنه‌های شهری در تورنتو فیلمبرداری شده‌اند. **امتیاز: B/B-**