فیلم Talk to Me 2022

"Talk to Me" یک تحول درخشان و دلهره‌آور از داستان کوتاه "دست میمون" است که پایان بسیار رضایت‌بخشی دارد و بازی برجسته‌ای از سوفی وایلد را به نمایش می‌گذارد. فیلمبرداری آران مک‌لیسکی با انحناهای ترسناک در زمان مناسب، "Talk to Me" را که از قبل یک کابوس به‌خوبی نوشته شده و غوطه‌وری منحصربه‌فرد در جهنم شخصی است، به طور بصری و به‌صورت خاصی ترسناک می‌سازد. **نقد...

"Talk to Me" یک تحول درخشان و دلهره‌آور از داستان کوتاه "دست میمون" است که پایان بسیار رضایت‌بخشی دارد و بازی برجسته‌ای از سوفی وایلد را به نمایش می‌گذارد. فیلمبرداری آران مک‌لیسکی با انحناهای ترسناک در زمان مناسب، "Talk to Me" را که از قبل یک کابوس به‌خوبی نوشته شده و غوطه‌وری منحصربه‌فرد در جهنم شخصی است، به طور بصری و به‌صورت خاصی ترسناک می‌سازد. **نقد کامل:** گروهی از بچه‌ها تحت تاثیر "هیلی" (زوی ترکس) که شخصیتی چندان دلپذیر نیست، با یک دست سفالی مواجه می‌شوند که ظاهراً یک دست واقعی را در خود جای داده و به عنوان یک درگاه به بعدی که مردگان در آن زندگی می‌کنند عمل می‌کند. آن‌ها کشف کرده‌اند که اگر طبق زمان مشخصی عمل کنند، آسیبی به آن‌ها نخواهد رسید، اما اگر از این زمان فراتر بروند، در قلمروی ناشناخته و بالقوه خطرناک قرار می‌گیرند. پس از اینکه بهترین دوستش "جید" (الکساندرا جنسن) امتحانش را می‌کند، نوبت به "میا" (سوفی وایلد) می‌رسد و پس از یک ارتباط شخصی بسیار عجیب و دردناک، او به این تجربه وابسته می‌شود و به زودی کانالی می‌شود که در گروه‌شان آشوب ایجاد می‌کند - به‌ویژه برای "رایلی" (جو برد) که به خطر نیاز دارد و به یک مکان بازی نرم احتیاج دارد! وایلد در اینجا عملکرد خوبی دارد و هرچند سایر بازیگران خیلی درخشان نیستند، داستان اصالت خاصی دارد که به‌طور واقعی یک مسیر جدید را برای یک ژانر که اخیراً از روایت‌های تکراری رنج می‌برد، ایجاد می‌کند. برد به‌طور قطع ستاره این فیلم است - حتی اگر بیشتر زمان را ناتوان باشد - و ترکس شخصیتی را خلق می‌کند که دوست دارید او را خفه کنید. دیالوگ‌ها زیاد است و موسیقی متن بسیار فراوانی دارد که پس از مدتی ممکن است آزاردهنده باشد، اما در بعضی از مواقع واقعاً ترسناک است و قطعاً تماشای آن در فصل هالووین ارزش دارد. "Talk to Me" به طور کامل با هیاهوی عظیمی که از جشنواره‌ها و واکنش‌های اولیه در سراسر جهان ایجاد شده است، همخوانی دارد. بدون شک یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های ترسناک در سال‌های اخیر است! نیاز به تأثیرات عملی چشمگیر، آرایش فوق‌العاده، اجراهای hypnotizing – که در آن سوفی وایلد به وضوح بیشترین درخشش را دارد – و اجرای بی‌نقص لحظات واقعاً شگفت‌انگیز، خونین و غیرقابل پیش‌بینی از خشونت دارد. در زیرژانر "شخصیت‌های تسخیر شده توسط روح"، فیلمنامه‌اش چندان تخیلی نیست و برخی از مضامین معنادار را نادیده می‌گیرد، اما قطعاً یکی از فیلم‌های ترسناک این سال است که باید تماشا شود. دنی و مایکل فیلیپو: نام‌هایشان را به خاطر بسپارید! امتیاز: A- تحلیلی هوشمندانه و در برخی موارد ترسناک از غم و اعتیاد و مسیری که مردم برای کنار آمدن با فقدان خود طی می‌کنند. بازی خوب، فیلمنامه خوب، کارگردانی خوب و ترس‌های مؤثر این فیلم را برای طرفداران فیلم‌های ترسناک به یک اثر ضروری تبدیل می‌کند! یک فیلم ترسناک واقعاً سرگرم‌کننده و تازه با بازی‌های بسیار قوی. نکته قوت این فیلم تأثیرات و برخی از خشونت‌های شدید آن است. زمانی که کودک کوچک خود را به تکه‌های کوچک می‌زند، فوق‌العاده است، کار بسیار خوبی شده، کلاه از سر می‌گذارم. این فیلم را به برخی از بچه‌های ۱۲ ساله‌ای که می‌شناسید نشان دهید.