فیلم Mission: Impossible II 2000

این فیلم یک اثر اکشن بی‌مغز است که با وجود صحنه‌های اکشن بیش از حد، واقعاً نمی‌توان آن را یک فیلم «ماموریت غیرممکن» دانست. فیلم در ابتدا به نسبت خوب آغاز می‌شود و کمی حس «ماموریت غیرممکن» را منتقل می‌کند، اما در نیمه دوم واقعاً به یک جشنواره‌ی اکشن کلاسیک جان وو تبدیل می‌شود که در آن هرگونه نشانه‌ای از هوش و احساس واقعی «ماموریت...

این فیلم یک اثر اکشن بی‌مغز است که با وجود صحنه‌های اکشن بیش از حد، واقعاً نمی‌توان آن را یک فیلم «ماموریت غیرممکن» دانست. فیلم در ابتدا به نسبت خوب آغاز می‌شود و کمی حس «ماموریت غیرممکن» را منتقل می‌کند، اما در نیمه دوم واقعاً به یک جشنواره‌ی اکشن کلاسیک جان وو تبدیل می‌شود که در آن هرگونه نشانه‌ای از هوش و احساس واقعی «ماموریت غیرممکن» از بین می‌رود. جان وو به هیچ وجه فرد مناسبی برای ساخت یک فیلم «ماموریت غیرممکن» نیست. اگر این فیلم به نام «ماموریت غیرممکن» شناخته نمی‌شد، احتمالاً به آن امتیاز بالاتری می‌دادم، زیرا در کل یک فیلم اکشن هالیوودی قابل قبول است، هرچند که بیشتر بی‌مغز است. اما از یک فیلم با عنوان «ماموریت غیرممکن» انتظارات بالاتری دارم. تام کروز در نقش ایتن هانت قابل قبول است. داگری اسکات نیز به عنوان شخصیت منفی قابل قبول است. گاهی اوقات او همان حس شخصیت شرور بزرگ و دیوانه را منتقل می‌کند، اما گاهی اوقات به طرز مضحکی رفتار می‌کند و به اندازه صحنه‌های اکشن اغراق‌آمیز می‌شود. او باید یک مغز متفکر باشد، اما در بسیاری از صحنه‌ها به نظر می‌رسد بیشتر شبیه یک تبهکار بی‌وزن است. صحنه‌های اکشن؟ خوب، آن‌ها واقعاً از آثار کلاسیک جان وو هستند. سریع و پر از حرکات نمایشی و انفجار. همچنین، همانطور که انتظار می‌رفت، به شدت اغراق‌آمیز و غیرقابل باور هستند. آن‌ها تجربه بصری قابل توجهی را ارائه می‌دهند، اما همانطور که قبلاً گفتم، واقعاً چیزی نیست که از یک فیلم «ماموریت غیرممکن» انتظار داشته باشم. رمانس بین هانت و نیا هم از نوع هالیوودی است؛ بیایید یک دختر جذاب و جذابیت سطحی را وارد کنیم که در عرض چند ساعت از «گمشده» به «دوستت دارم» می‌رسد. هیچ جذابیتی ندارد! به نظر می‌رسد افرادی که این فیلم‌ها را ساخته‌اند، واقعاً هیچ فصل کامل از «ماموریت غیرممکن» را تماشا نکرده‌اند. فیلم اول برایم ناامیدکننده بود، اما این یکی واقعاً خسته‌کننده بود. البته، دیدن ایتن در حال صعود به کوهی بدون هارنس واقعاً چشمگیر است. و حتی ایده پشت شخصیت منفی نیز جالب بود، هرچند که آن هم به خوبی توسعه نیافته بود. تنظیم داستان در استرالیا به خودی خود جالب بود. می‌شنوم که «ماموریت: غیرممکن II» نقطه‌ضعف این سری است و این حداقل امیدوارکننده است، زیرا اگر هر چیزی بعد از این خیلی بدتر از این باشد، نمی‌دانم آیا می‌توانم به «ملت شاغل» برسم یا خیر. امتیاز نهایی: ★½: - خسته‌کننده/ناامیدکننده. اگر ممکن است، از آن دوری کنید. بعد از فیلم نسبتاً سرگرم‌کننده «ماموریت غیرممکن I»، قسمت دوم واقعاً بد بود. انگار که نویسندگان نمی‌دانستند چگونه دو ساعت را با اکشن پر کنند و استفاده بیش از حد از صحنه‌های آهسته قهرمانانه واقعاً وحشتناک بود. اگر نمی‌توانید هر پنج ثانیه صحنه‌های آهسته ۱۵ ثانیه‌ای را تحمل کنید، تقریباً به یک کیسه استفراغ نیاز دارید. واقعاً شگفت‌انگیز است که بعد از این فیلم، تصمیم به ساخت فیلم‌های بیشتری از «ماموریت غیرممکن» گرفتند، اما این فیلم‌ها واقعاً بهتر شدند، حتی اگر سخت باشد که بتوانم این اثر ضعیف را فراموش کنم. «امبروز» (داگری اسکات) یک عامل IMF است که از کار برکنار شده و دلیلی برای انتقام دارد. او مصمم است تا ویروس خطرناک «کیمرا» را به خیابان‌های سیدنی برساند تا قیمت سهام شرکتی که آن را به حراج می‌گذارد، افزایش یابد و همچنین بتواند پادزهر «بلرون» را تولید کند. بر عهده «ایتن» (تام کروز) و گروه خلاق او است که راهی برای جلوگیری از این طرح پیدا کنند. در این راستا، او دزد جسور «نیا» (ثاندیوه نیوتن) را استخدام می‌کند که قرار است به عنوان یک علاقه‌مند واقعی با «ایتن» بازی کند و در عین حال به عنوان یک رابط با «امبروز» در تماس باشد تا به او نزدیک شود و از نقشه‌هایش با خبر شود. به ظاهر، این طرح برای این مجموعه فیلم‌ها ایده‌آل به نظر می‌رسد، یک تم «جیمز باند» با مکان‌های مختلف، صحنه‌های اکشن و چند وسیله جالب. متأسفانه، اسکات به‌عنوان شخصیت منفی واقعاً تهدیدآمیز نیست و داستان به‌طور کلی به خوبی توسعه نیافته است. شخصیت‌ها به نظر می‌رسد که فقط در حال لبخند زدن به دیالوگ‌های بی‌مزه هستند و جان وو صحنه‌های اکشن را به گونه‌ای ایجاد و دوباره ایجاد می‌کند که گویی فقط یک نوع انیمیشن است. استاندارد تولید بالا است، و طراحی صحنه‌های اکشن قوی و به خوبی فیلم‌برداری شده است، اما داستان هرگز واقعاً به حیات خود نمی‌رسد و با بیش از دو ساعت، این فیلم برای تقریباً همه، یک خروجی ضعیف و بی‌روح است. به هیچ وجه با فیلم اول قابل مقایسه نیست. این فیلم به طور کلی از فرمول اکثر فیلم‌های جاسوسی و اکشن پیروی می‌کند و قطعاً در قالب «ماموریت غیرممکن» جا می‌گیرد. من زیاد اهل سینما نیستم و معمولاً به انتخاب‌های کوچک کارگردانی توجه نمی‌کنم، اما کارگردانی این فیلم بسیار ضعیف بود. برش‌های مداوم به امواج یا ساختمان‌ها یا چیزهای دیگر. این فیلم نه تنها با صحنه نهایی مبارزه، که به طور ضعیف و بد کارگردانی شده، غیرقابل تحمل است. برخی از صحنه‌های طراحی شده جالب بودند، اما این فیلم از یک نوع جاسوسی به یک فیلم اکشن واقعی تبدیل شد و وعده‌ای که فیلم اول به ما داده بود را ارائه نداد. احتمالاً پایین‌ترین فیلم در مجموعه «ماموریت غیرممکن» است.