فیلم Force of Evil 1948

فیلم "نیروی شر" به کارگردانی آبراهام پلونسکی، که فیلمنامه آن را نیز از رمان "مردم تاکر" نوشته آیریا ولفرت اقتباس کرده است، با بازی جان گارفیلد، توماس گومز، بیاتریس پیارسن، ماری وینزور، هاوارد چمبرلین و روی رابرتز همراه است. موسیقی فیلم اثر دیوید راکسین و فیلمبرداری آن به عهده جورج بارنز است. داستان فیلم حول محور وکیل جو مورس (با بازی گارفیلد) می‌چرخد که برای...

فیلم "نیروی شر" به کارگردانی آبراهام پلونسکی، که فیلمنامه آن را نیز از رمان "مردم تاکر" نوشته آیریا ولفرت اقتباس کرده است، با بازی جان گارفیلد، توماس گومز، بیاتریس پیارسن، ماری وینزور، هاوارد چمبرلین و روی رابرتز همراه است. موسیقی فیلم اثر دیوید راکسین و فیلمبرداری آن به عهده جورج بارنز است. داستان فیلم حول محور وکیل جو مورس (با بازی گارفیلد) می‌چرخد که برای گنگستر قدرتمند بن تاکر (رابرتز) کار می‌کند. تاکر برنامه‌ای برای کنترل تمام قمارهای عددی در نیویورک دارد و با نزدیک شدن به روز چهارم ژوئیه، این برنامه باعث ورشکستگی قمارهای کوچکتر خواهد شد. این مسئله برای مورس مشکل‌ساز است زیرا برادر بزرگترش لئو (گومز) یکی از همین اپراتورهاست، مردی صادق و خوب که همه تلاشش را کرده تا جو زندگی خوبی داشته باشد. این فیلم به عنوان یک اثر تأثیرگذار و مهم در تاریخ فیلم نوآر شناخته می‌شود. منتقدان بزرگ، فیلم‌سازان و علاقه‌مندان به فیلم نوآر همگی برای تحسین فیلم پلونسکی صف کشیده‌اند. اینکه آیا این فیلم واقعاً شایسته چنین ستایش‌های ظریف است همیشه مورد بحث خواهد بود، اما فیلم دارای ویژگی‌های خاصی است، از جمله استفاده از دیالوگ‌های استایلیزه و باز کردن دری به سوی فساد و نابودی اجتماعی. پلونسکی یک فیلم جنایی با تم‌های قوی از دهه 1940 ساخته است. تبادل دیالوگ‌ها بین گارفیلد و عشقش، پیارسون، جریانی تقریباً شاعرانه دارد، در فیلمی که در بیشتر زمان خود نشان می‌دهد که بدی قابل شکست نیست یا حداقل به سادگی نمی‌توان از آن فرار کرد. همچنین، مضامین کتاب مقدس، هم به صورت اشاره و هم به صورت تمثیلی، به فیلم قدرت بیشتری می‌بخشند. اگرچه بیشتر فیلم گفت‌وگوی طولانی دارد، اما در ربع پایانی به خشونت شوکه‌کننده‌ای می‌رسد که پایانی پر از تنش و احتمال تجدید روحانی را به همراه دارد... یا شاید آن هم بی‌فایده باشد؟ به روایت تند و تیز داستان، اجراهای عالی بازیگران و موسیقی احساسی افزوده شده و با عکاسی ماهرانه از لوکیشن‌ها که اصالت را به تصویر می‌کشد، به راحتی می‌توان فهمید که چرا این فیلم به شدت مورد ستایش قرار گرفته است. این فیلم به اندازه عنوانش تیره نیست و گهگاه کمی به سمت هنری بودن بیش از حد پیش می‌رود، اما در کل تجربه‌ای زیباست و با تماشای مجدد، بیشتر پاداش می‌دهد. 8/10